Michael Silberbauer is niet langer trainer van FC Utrecht. Na driekwart jaar aan het hoofdtrainerschap te hebben geroken, is de oud-speler van de club op een zijspoor beland. Het verhaal achter een uiterst pijnlijk en mislukt huwelijk.
Bent u bang voor uw eigen positie?
'Dat is niet aan mij. Ik ben klaar om te vechten, zolang als het nodig is. Anderen moeten dat beslissen. Het gaat om het winnen van voetbalwedstrijden. Doe je dat niet, dan heb je een probleem.'
Dat was zondagmiddag, 27 augustus. Direct na de nederlaag van FC Utrecht tegen PEC Zwolle (1-0). Michael Silberbauer wilde strijdbaar overkomen, maar bij het uitspreken van de laatste zin begon de Deen al een beetje te hakkelen. Alsof hij aanvoelde wat eraan zat te komen.
Win je geen voetbalwedstrijden, dan heb je een probleem. Dat heeft FC Utrecht al een tijdje niet meer gedaan. De eerste drie wedstrijden van dit seizoen gingen verloren, het vorige ging als een nachtkaars uit. Iedereen herinnert zich nog het debacle in het bekertoernooi tegen Spakenburg, maar ook de manier waarop FC Utrecht in de halve finale van de play-offs werd uitgeschakeld door Sparta Rotterdam was veelzeggend.
Het was niet overtuigend. En dat was het eigenlijk nooit in het tijdperk-Silberbauer.