Na een kwakkelend half jaar vol blessureleed is Matthijs de Ligt helemaal terug. De 24-jarige centrale verdediger groeit weer in zijn rol bij Bayern München, is op zijn plek in de Bundesliga, kijkt uit naar de climax in de Champions League en is klaar om met het Nederlands elftal te schitteren op het Europees Kampioenschap.
De Zeister Bossen op een zonnige lentedag. De internationals van het Nederlands elftal verplaatsen zich per fiets van het hotel naar het trainingsveld, waarna de training begint. Matthijs de Ligt doet de oefeningen tijdens de warming-up samen met Daley Blind. Vijf jaar geleden vierden ze samen historische successen met Ajax, beiden als kinderen van de club. Inmiddels zijn ze uitgewaaierd, de een in Duitsland en de ander in Spanje. Met herinneringen voor in de eeuwigheid, maar ook vol verlangen en ambities naar nieuwe successen. En met een sterke onderlinge band, ook nu ze elkaar niet meer dagelijks spreken. ‘Dat vind ik ook altijd mooi aan het Nederlands elftal. Dat je weer elkaar ziet, spreekt en samen intensief optrekt’, vertelt De Ligt. ‘Dat heb ik wel gemist in de afgelopen interlandperiodes. Door blessures moest ik verstek laten gaan, gelukkig ben ik er nu weer bij.’
Van de laatste vier interlandperiodes kon je er alleen in september bij zijn. Hoe frustrerend is dat?
‘Daar heb ik wel echt van gebaald. De laatste wedstrijd voor de interlandperiode spookte het ook nog even door mijn hoofd. Ik ben er natuurlijk nu een paar keer niet bij geweest. Dat is frustrerend, want het Nederlands elftal is toch het hoogst haalbare en een van de dingen die je als voetballer mee wil maken. Als je er dan door een blessure niet bij kan zijn, en ook geen waarde kan hebben voor het elftal, dan is dat lastig. Daarom was ik ook blij dat ik er nu wel weer bij kon zijn.’
In de tussentijd zijn er nieuwe spelers bijgekomen.
‘Ik was natuurlijk niet de enige die verstek moest laten gaan door blessures. Deze interlandperiode gold dat weer voor andere jongens, waardoor nieuwe spelers de kans krijgen. Dat verloop houd je altijd en dan is het prettig om er weer bij te zijn om dagelijks met elkaar op te trekken. Met de volle programma’s bij de clubs is iedereen daarop gefocust en dan is het contact soms wat minder. Maar deze week is dat weer heel intensief en dat voelt goed. Het is lekker om weer minuten te maken. Ik voel het vertrouwen van de bondscoach en zit heel lekker in mijn vel. Door mijn spel bij Bayern München reisde ik ook met een goed gevoel af naar Zeist. Dat heeft natuurlijk altijd invloed op elkaar.’
Sinds de winterstop heb je bij Bayern München de stijgende lijn weer te pakken.
‘In de laatste twaalf duels heb ik er tien in de basis gestaan. En ik voel me steeds fitter en beter worden, dat is een heel goed gevoel. Ik begon het seizoen met een blessure en dat is natuurlijk altijd heel vervelend. Ik had tijd nodig om terug te komen en vervolgens liep ik ook nog een knieblessure op. Daardoor heb ik veel wedstrijden gemist en dan heb je bij een club als Bayern München met allemaal internationals met veel concurrentie te maken. Er lopen zo veel topspelers rond, die ook allemaal klaar zijn om speelminuten te maken. Als je er met een blessure uit bent en je bent weer fit, is het niet zomaar een gegeven dat je direct weer in de basiself staat. Als het team draait en de resultaten zijn goed, moet je gewoon weer geduld hebben en wachten op je kans. Vanaf januari ben ik weer helemaal fit, voel ik me goed, heb ik mijn plek afgedwongen en laat ik me zien.’
In die periode verschenen er ook geruchten dat je open zou staan voor een transfer.
