Zo dicht bij de Champions League-finale als een jaar geleden was een Nederlandse club deze eeuw nog niet geweest. De avond van Ajax – Tottenham Hotspur eindigde voor de Amsterdammers door een extreem late goal in mineur. Was het brute pech of was de ploeg toch te naïef geweest? Onder anderen José Mourinho vond dat het laatste het geval was. Een reconstructie.
Het vertrouwen was groot bij de Ajacieden na het uitschakelen van Real Madrid en Juventus in de knock-outfase. Een complimentenregen met lof uit heel Europa daalde neer over de ploeg van Erik ten Hag. Uit bij Spurs werd al met 0-1 gewonnen en dat gaf nog een extra boost. De Ajax-coach werd bij Ziggo Sport voorafgaand aan de return gevraagd naar het gevaar van de veelzijdigheid van Spurs. Of hij niet bang was voor verrassingen? Het koele antwoord zei alles over het vertrouwen die avond. 'Dit zijn intelligente gasten. Die hebben het hele jaar met scenario's gedeald. Ze kunnen heel snel schakelen', aldus Ten Hag.
Tottenham kiest in Amsterdam voor een 4-2-3-1-formatie en verrast daar Ajax inderdaad niet mee. Met de kenmerkende durf in balbezit wordt vanaf het begin aan de druk van de Engelsen ontsnapt. In de openingsfase wordt al toegeslagen. Matthijs de Ligt scoort uit een corner en onderstreept daarmee zijn status als leider die opstaat op de belangrijke momenten. Tottenham probeert met agressief spel de Amsterdammers fouten te laten maken, maar Ajax is voor rust volwassen in het maken van keuzes. Met langere passes worden de vrije ruimtes gevonden en zo schakelt de ploeg razendsnel om. Die aanpak resulteert in de 35ste minuut in de 2-0 van Hakim Ziyech, die scoort uit een lage voorzet van Dusan Tadic. Ajax leidt halverwege de return met 3-0 over twee wedstrijden. Nog één helft volhouden en de finaleplaats is een feit. Nog één helft de druk van Tottenham weerstaan en Ajax doet waarvan velen dachten dat het onmogelijk was: terugkeren in de absolute top.
Terug naar de tweede helft van 8 mei 2019. De 52 minuten die eindeloos leken te duren voor de Ajax-fans, die tussen hoop en vrees leefden. Het einde was wreed.
