De WK-keeper van het Nederlands elftal zat in 2024 vaker op de bank dan dat hij speelde bij SC Heerenveen. In gesprek met Andries Noppert (30), wiens voetballeven werkelijk alle kanten op schiet. ‘Ik had zelf ook liever een stabiele carrière gehad, maar goed: blijkbaar hoort dit bij mij.’
Eigenlijk, zegt Andries Noppert na een korte overpeinzing, was 2024 gewoon een fantastisch jaar voor hem. De doelman werd in januari vader van een dochter, Nora, en wist dankzij de eerdere geboorte van zijn zoon Daan al dat dit het mooiste is dat een mens kan overkomen. Iedereen in huize Noppert is gelukkig en gezond, wat dat betreft heeft de goalie geen reden tot klagen. 'Maar sportief gezien had ik er wel wat meer van verwacht, ja', klinkt het na een diepe zucht.
Logisch, natuurlijk. Op het veld heeft Noppert immers een merkwaardig jaar achter de rug. De Toren van Joure was weliswaar het grootste gedeelte van zijn carrière reservedoelman, maar was het nog niet gewend om zélf uit het elftal gespeeld te worden. En dat bij een middenmoter in de Eredivisie, terwijl Noppert twee jaar geleden nog eerste keeper van het Nederlands elftal was op een WK-eindronde. Het verschil tussen een sportief hoogte- en dieptepunt in zo’n kort tijdsbestek kan haast niet groter zijn.