Zelfs bondscoach Rinus Michels wist niet wie Peter van Vossen was, toen de aanvaller zich voor het eerst meldde bij het Nederlands elftal. Zijn interland-carrière was in lijn met zijn hele loopbaan, een verhaal apart. Zo onbevangen als Van Vossen waren er maar weinig.
In de zomerserie van dit jaar licht VI bijzondere internationals uit. Van de recordinternationals tot de keeper die in zijn enige interland twaalf keer moest vissen en van de ex-medewerker van een kerncentrale tot de middenvelder die nooit verloor in Oranje. De spelers die hun droom waarmaakten in het Nederlands elftal zijn vaak een vat vol verhalen.
‘Door de blessures van Bergkamp, Gullit en Viscaal hebben we vanmiddag Peter Vossen opgeroepen.’ Het is de prille lente van 1992 en bondscoach Rinus Michels heeft nieuws voor de volgers van het Nederlands elftal. Voor de vriendschappelijke interland tegen Joegoslavië, één van de laatste tests op weg naar het EK in Zweden, heeft hij in allerijl een debutant aan zijn selectie toegevoegd. Een aanvaller die in eigen land nog een grote onbekende is. Zelfs bij de bondscoach, blijkens de naamsverbastering.
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Peter van Vossen is een ijverige aanvaller van KSK Beveren, middenmoter op het hoogste niveau in België. Het is een andere tijd, ver voor tv-zenders en livestreams ervoor zorgen dat de plussen en minnen van elke denkbare profvoetballer in elke huiskamer in Nederland rustig geanalyseerd kunnen worden. Begin jaren negentig kan zelfs België nog voelen als een andere wereld. Van Vossen pikte geregeld een doelpuntje mee in de Eerste Klasse, veertien stuks dat seizoen, ze werden allemaal keurig vermeld in Voetbal International. Wie geluk had, ving op de Belgische tv eens een glimp op van zijn wapperende rode struikgewas. Maar nee, toen de spelers van het Nederlands elftal hem voor de eerste keer ontmoetten, proefde Van Vossen weinig herkenning.
