Van voetballer tot bestuurder. Zo leidt Ben Haverkort (58) zichzelf als spreker in. Van Amsterdams talentje tot Emmenaar in pak, zou ook een passende omschrijving zijn. De oud-scheidsrechter is geliefd in wat inmiddels zijn Emmen is. ‘Hier ben ik thuis.’
‘Hier kom ik weg’, luidt de leus waarmee Emmen zich afficheert. Dat geldt niet voor Ben Haverkort. ‘Hier ben ik thuis en ik ga hier nooit meer weg’, verbastert hij de kreet. De vlak bij de Albert Cuyp-markt geboren Amsterdammer voelt zich al jaren een Drent. ‘Ik blijf na mijn pensioen hier. Ik ben nooit in de verleiding geweest om terug te gaan. Wat moet ik in Amsterdam doen? Mijn broertje en zusje wonen er, maar ik ben een toerist in mijn eigen stad. Ik kom er nog zelden. Als een collega er eens komt, dan neemt-ie zo’n ossenworst voor mij mee van een slager uit de Jordaan. Die ligt hier dan op mijn bureau.’