Verstandige trainers zitten mij een beetje in de weg. In een nabij verleden leefde ik maanden toe naar de overwinteringsverhalen in dit tijdschrift. Daar verheugde ik mij op, een artikel van 23 pagina’s over FC Twente in Marbella of een heerlijk sfeerverslag van een mislukt trainingskamp in Portugal.
Fijne zinnen leverde dat op, in de trant van: ‘Trainer Zblenko Bzaror laat de Oostblok-teugels vieren en kijkt tevreden toe hoe zijn spelers zich verliezen in een kussengevecht op de hotelgang. De Poolse spits Havoc Briezer, voor de supporters gewoon De Achterlijke Stier, leegt een automaat vol met gesuikerde pinda’s in de kamer van doelman Rob van Essen. Hij is betrapt op het lezen van een boek. Het levert hem een nieuwe bijnaam op: De Intellectueel.’
Prachtige verhalen waren het. Journalisten sliepen nog net niet bij de spelers op de kamer. Wat mij altijd erg ontroerde waren de psychologische inzichten van de koude grond. Een trainer aan het woord. ‘Kijk, in de ontbijtzaal zoeken ze elkaar op, de sterken. Kijk maar, kijk, daar, bij het buffet. Allemaal netjes in de rij en wie loopt er half in zijn blote reet naar de bak vol met braadworst. Precies. Hij is en blijft de baas.’
Daar ging het steeds over, dwars door de oer-Hollandse leut heen: hoe tijdens de overwintering in het buitenland de nieuwe pikorde werd vastgesteld. Hoe reservespelers, gadegeslagen door een tiental amateurpsychologen langs de kant, duidelijk lieten zien dat ze aan de poort klopten. Het meest bemoedigende signaal was steeds: een vechtpartij op het trainingsveld.
Daarom sprong mijn hart een paar slagen over toen ik op de website van dit tijdschrift een sfeerverslag van Martijn Krabbendam las over het overwinterende Feyenoord. Ik citeer: ‘De training van Feyenoord in Marbella is bijna klaar, als tijdens de afsluitende vorm Timon Wellenreuther en Calvin Stengs ruzie krijgen. “Je moet niet op me doorlopen”, schreeuwt de keeper. Stengs reageert woest en moet worden tegengehouden. Wellenreuther is furieus. Beide spelers schelden nog even verder, maar schudden elkaar niet veel later de hand.’
