Jeremain Lens (36) heeft al een wonderlijke profcarrière van achttien jaar achter de rug. Onlangs gingen we bij hem langs bij zijn huidige club FC Versailles en spraken we hem over de laatste drie jaar van zijn loopbaan. Op het trainingscomplex nam hij ook uitgebreid de tijd om terug te blikken op zijn bruisende reis daarvóór.
‘Ik denk dat we alles een beetje besproken hebben’, zegt Lens aan het einde van een anderhalf uur durend gesprek. ‘Van het kleine jongetje in Amsterdam tot de man die ik nu ben.’ In deel 2 van dit interview vertelt Lens over zijn band met Dick Advocaat, het kunstgebit van Louis van Gaal en al zijn andere bijzondere avonturen.
'Mijn ouders deden er echt alles aan om de kinderen een mooie toekomst te bezorgen'
Lens is vermoedelijk bezig aan zijn laatste maanden als profvoetballer, tenzij er nog een heel speciaal avontuur op zijn pad komt. Zijn lange tocht in de voetbalwereld begint in Amsterdam, waar hij werd geboren als zoon van twee Surinaamse ouders. Hij weet nog goed dat zijn ouders altijd steenhard werkten. Zijn moeder bij de gemeente, terwijl zijn vader allerlei verschillende beroepen had, van TNT Post tot baantjes op Schiphol. ‘Ochtend-, middag-, nachtdiensten’, somt Lens op. ‘Soms had hij zelfs dubbele diensten. Ze deden er echt alles aan om de kinderen een mooie toekomst te bezorgen.’
Als kind krijgt hij weinig mee van het feit dat ze het niet al te breed hebben thuis. ‘Kijk, op die leeftijd werd ik daar niet in meegesleurd, maar later kreeg ik dat wel steeds meer in de gaten. Ze hebben zichzelf soms misschien wel in de problemen gewerkt om ons een mooi leven te kunnen geven.’ Hij geeft als voorbeeld dat ze leningen afsluiten om een auto of vakanties te bekostigen. ‘Gelukkig heb ik mooie contracten kunnen tekenen en zo mijn steentje kunnen bijdragen.’
Ajax
Het blijkt al snel dat de kleine Jeremain bovengemiddeld goed kan voetballen. Via de amateurclub VVA/Spartaan belandt Lens rond zijn achtste in de jeugdopleiding van Ajax. Alleen, na zes jaar krijgt hij tegelijk met jongens als Eljero Elia en Nordin Amrabat te horen dat hij kan vertrekken. ‘Destijds werd gezegd dat het mentaliteitsproblemen waren’, blikt Lens terug. ‘Nu zou ik het zelf eerder als puberproblemen omschrijven.’
'Ik dacht ineens: Ik ben niet goed genoeg. Misschien ga ik wel helemaal geen voetballer meer worden'
Hij legt uit dat hij van huis uit altijd heeft geleerd respectvol te zijn, maar dat hij op dat moment net iets te vaak een weerwoord heeft tegen zijn jeugdtrainers. ‘Dat wordt op een gegeven moment een beetje vervelend.’ Hij begint te lachen: ‘Dat kan ik me nu heel goed voorstellen, maar destijds natuurlijk niet.’
Lens – die ook te zien is in de documentaire Daar hoorden zij engelen zingen – weet nog goed dat hij even moet schakelen nadat de Amsterdamse club hem aan de kant heeft gezet. ‘Bij Ajax werden we opgevoed met de mindset dat het gewoon de beste club van Nederland is. Dus bij Ajax voetballen betekende voor ons dat je de beste speler van je lichting was.’ Als jonge gozer moet hij na het slechtnieuwsgesprek even slikken. ‘Ik dacht ineens: Ik ben niet goed genoeg. Misschien ga ik wel helemaal geen voetballer meer worden.’