Met twee goals en een assist had Sontje Hansen zondag een hoofdrol in de Gelderse derby. En dat als invaller. De aanvaller van NEC kon een goede prestatie ook wel gebruiken na moeizame weken. 'Ik was gewoon bang dat ik niet fit genoeg ben voor de bekerfinale.'
Jarenlang was in Nijmegen en omstreken de naam van Leroy George verbonden aan de Gelderse derby op bezoek bij Vitesse. De aanvaller zorgde in 2012 voor de eerste Eredivisie-zege in Arnhem sinds 1979: 0-1. Daarna stond NEC heel lang droog op bezoek bij de aartsrivaal. Tot zondag, toen Mees Hoedemakers op aangeven van Sontje Hansen de score opende. Hansen schoot vervolgens zelf de 0-2 in de kruising en tekende in de slotfase ook nog voor 0-3. En dat terwijl hij pas na een uur inviel. Een nieuwe Nijmeegse derbyheld is geboren.
'Prachtig, prachtig', glunderde Hansen na afloop in de mixed-zone van GelreDome. 'Dit had NEC nodig, maar ikzelf ook. Dit is een mooie overwinning. Eigenlijk is dit de mooiste wedstrijd om te spelen. Dit geeft zo'n heerlijk gevoel. Jammer genoeg hoeven we deze wedstrijd binnenkort waarschijnlijk niet meer te spelen', doelde Hansen op de naderende degradatie van Vitesse.
Er kwam zo veel emotie los dat ik er even niet meer aan dacht en mijn shirt uittrok
EMOTIE
Met Hansen had trainer Rogier Meijer een belangrijk wapen op de bank zitten. Dat had hij ook nodig, want NEC zat niet best in de wedstrijd tegen Vitesse. Na een uur verving hij Lars Olden Larsen en binnen vijf minuten had Hoedemakers de openingstreffer gemaakt. Vervolgens scoorde Hansen, die zich even liet gaan. De linksbuiten trok zijn shirt uit en hield zijn vinger voor zijn mond richting het fanatieke Vitesse-publiek. Niet slim, dat wist hij ook. 'Er kwam zo veel emotie los dat ik er even niet meer aan dacht en mijn shirt uittrok. Philippe (Sandler, red.) kwam meteen naar me toe en duwde me daar weg. Hij vond dat we snel terug moesten naar onze eigen helft. Had-ie wel gelijk in, natuurlijk. Eigenlijk was het niet zo slim van me.'