Ruim na middernacht draaide de spelersbus van Excelsior de volgelopen parkeerplaats van het eigen stadion op. Gezang, vuurwerk, applaus, het onthaal was prachtig, het waren Zuid-Europese taferelen in Kralingen. Trots en blijdschap overheersten, de grootste stunt van de laatste jaren was volbracht. Weer een thriller als ontknoping. De wonderlijke promotie had velen laat op de zondag naar het stadion gelokt. Fans die mee waren en een zenuwinzinking nabij waren (tijdens de wedstrijd) en doodsangsten uitstonden (na de wedstrijd) en fans die de behoefte voelden zich te melden op Woudestein begroeten elkaar hartelijk op hun eigen grond. De meest gebruikte woorden deze avond zijn 'niet normaal' en 'krankzinnig'. De ontknoping in Den Haag was een bizarre. 'Dit kan toch helemaal niet', stamelden volwassen mannen die tranen met lachsalvo's vermengden.
De spelers kwamen onder luid gejuich de bus uit. De kleine Marouan Azarkan ging direct op de schouders, anderen stonden op de bus, trainer Marinus Dijkhuizen danste de menigte in en er werd volop gezongen. Huilende supporters konden het nog steeds niet geloven, maar dit promotiefeest overtrof alle voorgaanden. Met name de wijze waarop Excelsior dit geflikt had in het hol van de leeuw was voer voor psychologen. 'Nooit opgeven, nooit', had aanvoerder Redouan El Yaakoubi gezegd. 'Dit is krankzinnig, dit heb ik nog nooit meegemaakt', probeerde Thijs Dallinga naar woorden te zoeken. 'Belachelijk natuurlijk', wist Stijn van Gassel.
'We gaan naar Amsterdam en naar Eindhoven', schreeuwt een groepje jeugdige fans. 'En we blijven ook twee keer in Rotterdam', countert een oudere man
Supporters mochten de Robin van Persie-tribune op om de huldiging - die niet in Den Haag plaats kon vinden - te aanschouwen. De uitgelaten spelersgroep en de staf spraken en zongen de aanhang toe. Het repertoire varieerde van het clublied tot aan dampende housemuziek en van Nederlandse meezingers tot zelf gefabriceerde liedjes. 'Thijssie kan geen pingel nemen', klonk het. Gevolgd door 'Thijssie moet blijven.' Ingezet door de collega's van topschutter Dallinga en overgenomen door het publiek. De keeper van Den Haag werd nog op ludieke wijze toegezongen en de stadsrivaal Sparta Rotterdam komt aan de beurt met het bekende 'wie niet springt is voor Sparta'. Verzorger Mario Meijer verzorgt een spetterend optreden compleet met zelden vertoonde dansmoves en valse noten, aanvoerder El Yaakoubi spreekt mooie woorden, net als trainer Marinus Dijkhuizen. 'Wij spelen Eredivisie', hoort de menigte maar wat graag geroepen worden. De spelers staan na middernacht op een podium in het stadion, zanger Henk-Jan Tangenberg gooit het clublied er nog maar eens in en de menigte blèrt in trance mee. 'Excelsior, o,o,o'. Excelsior danst en zingt de nacht in. Om kwart voor 1 keert iedereen huiswaarts om thuis verder te dromen van een Eredivisiejaar. 'We gaan naar Amsterdam en naar Eindhoven', schreeuwt een groepje jeugdige fans. 'En we blijven ook twee keer in Rotterdam', countert een oudere man.