Vijftien reddingen van Vasilis Barkas vormden de basis voor het punt dat FC Utrecht op bezoek bij PSV pakte (2-2), al kwam de thuisploeg óók goed weg met een late gelijkmaker en vervolgens een grote gemiste kans van Miliano Jonathans. Na Ajax en Feyenoord frustreerde FC Utrecht ook PSV in eigen huis door niet met lege handen te vertrekken.
En eerlijk is eerlijk, het was voornamelijk aan Vasilis Barkas te danken dat FC Utrecht een punt mee griste. Hij had opvallend genoeg de meeste balcontacten van alle FC Utrecht-spelers (55) en verrichtte liefst vijftien reddingen. Dat is het hoogste aantal voor een doelman in een Eredivisie-duel sinds Lars Unnerstall in maart 2018 (16 namens VVV-Venlo, ook tegen PSV).
'Als je kijkt naar het aantal kansen en reddingen van Barkas had PSV niet verdiend om te verliezen', erkende ook trainer Ron Jans na afloop. ‘Voor mijn gevoel was dit zijn beste wedstrijd onder mij. Het woord euphoria is volgens mij Grieks, maar hij straalt dat niet vaak uit. Hij weet zijn emoties goed te verbergen, maar vandaag mag hij wel content zijn. Je hebt wedstrijden die gewonnen worden door een keeper en dit had er zo één kunnen zijn. Of hij wel emoties heeft? Ik vermoed alleen als hij te veel ouzo op heeft, maar daar ben ik niet bij.'
Of hij wel emoties heeft? Ik vermoed alleen als hij te veel ouzo op heeft, maar daar ben ik niet bij
In het verlengde daarvan gaf Jans ook wat opbouwende kritiek aan zijn doelman. 'Hij is nu dertig jaar oud en ik vind dat hij zijn ervaring moet delen. Hij heeft het hele spel voor zich en ik vind dat hij meer mag coachen. Ook in de kleedkamer neem ik mensen mee in mijn tactiek en stel ik spelers vragen. Als ik hem weleens vraag, ben ik eigenlijk elke keer teleurgesteld als er een nietszeggend antwoord komt. Daar leer ik weer van, want dan vraag ik hem minder. Maar ik denk wél dat coaching en het delen van ervaring een heel belangrijk aspect in het voetbal is en dat hij daarin stappen kan maken.'
Miliano Jonathans
Ondanks de Barkas-masterclass leek FC Utrecht 'gewoon' te gaan winnen. De ploeg van Jans was wél effectief, maakte via Mike van der Hoorn gelijk en kwam in de tweede helft door een kopbal van de kleine uitblinker Paxten Aaronson op voorsprong. Hij vierde zijn doelpunt uitgebreid met wisselspeler Noah Ohio, met wie hij bijles kreeg van Jacob Mulenga, die als individuele trainer voor FC Utrecht werkt en Ohio en Aaronson bijschoolde over tegendraads koppen, precies wat Aaronson dus uitstekend deed. Pas in blessuretijd kwam PSV langszij via Isaac Babadi. In het alles-of-nietsoffensief daarna kreeg FC Utrecht een megakans via Miliano Jonathans, die op een paar meter van het doel naast schoot en dus verzuimde om de 2-3 te maken.
'We hebben geknokt als leeuwen en ook kansen gehad', aldus Jans. 'We stonden zelfs nog voor in blessuretijd, maar toen werd het 2-2. Hoe vrij Noah Ohio daarna in de omschakeling stond, dat was echt alles-of-niets, en dat hadden we dus moeten afmaken. Miliano heeft een ervaring opgedaan die hij zijn hele leven meeneemt en waarvan hij nog zwetend wakker zal worden. Maar hij gaat in de toekomst ook nog wakker worden en denken: die zat er mooi in. Hij had hem erin moeten schieten en dat heb ik in de kleedkamer benoemd, maar ik heb ook gezegd dat hij dit nooit meer gaat vergeten én dat we hem niet verrot gaan schelden. Dit is topsport. Het is een dieptepunt voor hem, denk ik, maar topsport gaat om omgaan met tegenslagen.'