Opgegroeid in een sloppenwijk, op eigen kracht uitgegroeid tot voetballegende en de hoop van Liberia om vervolgens president van zijn land te worden. George Weah maakte in het veld, maar zeker ook daarbuiten naam. In deze serie in het kader van het toernooi om de Afrika Cup vandaag aandacht voor het verhaal van Weah, misschien wel de allerbeste voetballer die Afrika ooit voortbracht.
Voor het begin van het verhaal van Weah gaan we naar Monrovia, de hoofdstad van Liberia. Naar een trapveldje in de wijk Clara Town, waar eigenlijk altijd wel een groep jongeren aan het voetballen is. Gras is er niet, ze spelen op een ondergrond van zand, wat bij regen grote plassen en modder veroorzaakt. De jongens treden aan in shirts van clubs als Barcelona, Chelsea en Real Madrid. Het houdt ze weg bij de realiteit in het arme land en laat ze dromen, zoals Weah ooit ook deed. Zijn dromen kwamen uit. Hij werd iemand die het land hoop gaf en nu als president voor verandering wil zorgen.
Weah bleef altijd verbonden met Liberia. Dat kwam grotendeels door zijn jeugd in de sloppenwijk van Monrovia. Zijn ouders gingen uit elkaar toen Weah nog een baby was en zijn oma zorgde voor de opvoeding van George en zijn broers William, Moses en Wolo. ‘Voor veel mensen was er geen hoop’, blikte Weah terug met CGTN Africa. ‘Ik had vrienden die verslaafd raakten aan gokken of drugs. Ik had het geluk dat mijn oma me opvoedde. Anders weet ik niet wat er van me terecht was gekomen. Ze leerde me te bidden, te vergeven, lief te hebben en respectvol te zijn. Om vol te gaan voor iets en nooit op te geven.’
Het verhaal van George is zo ongelooflijk dat er een boek over gemaakt kan worden.
Voetbal werd al vroeg belangrijk voor Weah, die oefende op het veldje waar generaties later nog wordt gespeeld. Hij groeide op met voetbal, zoals zo veel kinderen in het land dat deden. In zijn tienerjaren begon Weah bij clubs als Young Survivors Claratown, Bong Range United en Mighty Eleven. Zijn dribbel- en afwerkkwaliteiten vielen op en Weah won twee keer de landstitel van Liberia en een keer de beker, waarna korte avonturen in Ivoorkust en Kameroen volgden. Ook maakte hij zijn debuut voor het nationale elftal van Liberia. De jonge aanvaller viel op bij Claude Le Roy, op dat moment bondscoach van Kameroen. De Fransman lichtte zijn landgenoot en AS Monaco-trainer Arsène Wenger in.