Voor de negende keer in negentien Eredivisie-wedstrijden wist FC Twente niet te winnen. Zo veelbelovend als de herstart vorige zondag leek, met een 6-2 overwinning op Willem II, zo teleurstellend was de week die volgde. Eerst de bekeruitschakeling tegen Go Ahead Eagles, gevolgd door een 2-1 nederlaag tegen NAC Breda. De problemen van FC Twente zijn structureel.
Iedereen die zondag uit de spelersbus van de Enschedese club stapte, wist wat er in het Rat Verlegh Stadion te wachten stond: een thuisploeg vol strijdlust, die stormachtig zou beginnen, opgejut door de aanhang. Alle spelers waren gewaarschuwd en voorbereid, en toch liet FC Twente zich aftroeven in de openingsfase. Na twintig minuten stond het al 2-0 voor NAC. Bij beide doelpunten ontbrak het aan scherpte en sturing in de defensie, een terugkerend euvel dit seizoen. Het gemis van Robin Pröpper laat zich nog altijd voelen, in de wetenschap dat FC Twente zich sinds het vertrek van de aanvoerder moet behelpen met centrale verdedigers die nog te druk zijn met zichzelf.
De bezoekers herpakten zich zondag wel na de belabberde openingsfase en hadden zeker na rust een duidelijk veldoverwicht, zoals in de meeste wedstrijden dit seizoen. Maar zoals ook al te vaak werd dat niet vertaald naar het scorebord. FC Twente is voor doelpunten veel te afhankelijk van Sem Steijn. En als die dan een keer te weinig in het spel wordt betrokken, zoals in Breda gebeurde, dan slaat de besluiteloosheid toe en verandert het aanvalsspel in breiwerk. De vleugels blijven te vaak vruchteloos.
