Uitgerekend Michael de Leeuw maakte vrijdag het bevrijdende doelpunt voor Willem II richting de promotie naar de Eredivisie. Daarmee bewees voormalig technisch directeur Teun Jacobs over voorspellende gaven te beschikken.
Ongeduldig keek Michael de Leeuw nog maar eens met een vragende, haast smekende blik in zijn ogen in de richting van zijn trainer. Er waren nog maar een paar minuten te gaan bij FC Dordrecht-Willem II, het stond 1-0 voor de thuisploeg en Willem II had volgens de informatie vooraf toch echt minstens een punt nodig om een promotiefeestje te kunnen vieren.
Bij de vorige twee wedstrijden had Peter Maes geen reden gezien om in de slotfase nog aanvallend te wisselen en bleef De Leeuw langs de kant. De 37-jarige spits kon aan De Krommedijk alleen maar hopen dat de coach hem deze keer wél in het veld zou gaan brengen.
TWAALFDE MAN
Voor De Leeuw is het een seizoen geweest waar hij in persoonlijk opzicht wat meer van had verwacht. De aanvaller keerde een kleine twee jaar geleden terug naar Willem II, in een poging om de club waar hij als jongen uit Goirle altijd fan van was geweest terug te brengen naar de Eredivisie. Vorig seizoen mislukte dat en dit seizoen kwam De Leeuw minder vaak in actie dan hij zelf gehoopt had. Sinds de komst van Maes, in september, begon de routinier nog maar twee keer in de basiself en moest hij het voornamelijk met korte invalbeurten doen.
De Leeuw schikte zich in zijn rol, simpelweg omdat de resultaten van Willem II onder Maes uitstekend waren. Dat gaf hem geen reden om te gaan mokken: blijkbaar stonden de beste elf op het veld. Richting de slotfase van het seizoen wist De Leeuw precies waar hij aan toe was en had hij nog slechts één grote wens over: om richting de promotie nog één belangrijk doelpunt te maken voor de Tilburgers. Dan moest Maes hem wel in de ploeg brengen, natuurlijk.