Het ontstaan van de muurligger (en waarom het werkt)

Misschien dat de spelers van Juventus zich nog achter de oren hebben gekrabd na de uitschakeling in de Champions League tegen FC Porto. 'Hadden we nou toch maar aan Cristiano gevraagd of hij achter de muur wilde liggen.' Uitgerekend uit een vrije trap die laag over de grond zeilde maakte Sérgio Oliveira in de verlenging de beslissende goal. Ja, dat was met een 'muurligger' waarschijnlijk niet gebeurd. Aan de andere kant mogen we ook vraagtekens zetten bij de manier waarop de muur - met in het midden Cristiano Ronaldo - stond opgesteld en hoe doelman Wojciech Szczesny vervolgens ingreep.

Het leuke aan de muurligger is dat hij er eigenlijk voor niks ligt. En toch ook weer niet. De kans dat een muurligger daadwerkelijk een schot tegenhoudt is klein, want welke vrijetrappennemer besluit om een vrije trap onder de muur door te schieten als daar iemand achter ligt? Wat dat betreft kunnen spelers beter een voorbeeld nemen aan Marcelo Brozovic, die in 2018 een vrije trap van Luis Suárez keerde door pas vlak voor het schot van de aanvaller van Barcelona liggend achter de muur plaats te nemen. Zelfs Lionel Messi, die geblesseerd toekeek vanaf de tribune, was zichtbaar onder de indruk van de manier waarop Brozovic Suárez te slim af was. Hoe vreemd en onwennig het er ook uit mag zien, een muurligger kan wel degelijk zin hebben. Op meer manieren dan je misschien zou denken.