Marcel Seip viert zondag zijn 38ste verjaardag. De verdediger die via BV Veendam bij SC Heerenveen terechtkwam, legde tien jaar geleden tegenover Voetbal International uit waarom hij daarna vertrok uit Nederland. Dit verhaal brengen we vanwege zijn verjaardag opnieuw onder de aandacht in de rebound. ‘Ik moest soms geld lenen om mijn eten te betalen.’
‘Hij heeft een handvol wedstrijden voor ons gespeeld en hij heeft nog niets fout gedaan. We verwachten dat hij beter en beter wordt. Marcel is een ervaren prof en zijn instelling is top.’
Overal waar Marcel Seip in Engeland komt, kan hij rekenen op waardering. Hij was dit jaar nog maar net gearriveerd bij Sheffield United toen assistent-trainer Sam Ellis in het plaatselijke dagblad The Star opmerkte dat Seip een absolute versterking was. Kort hierop zorgde een oude hamstringblessure er echter voor dat de Winschotenaar enige tijd langs de kant moest staan. Mede daardoor speelde hij tot nu nog maar zeven wedstrijden. De komende weken zal hij er alles aan doen om de huurovereenkomst om te zetten in een vaste verbintenis. ‘Ik heb nog maar een paar duels gespeeld, maar die gingen goed. Als ik dit niveau over een iets langere serie wedstrijden kan vasthouden, moet dat op zich wel genoeg zijn voor een vast contract.’ Dat Seip nu voor subtopper Sheffield United speelt, en niet voor het in degradatienood verkerende Plymouth Argyle, heeft echter nog niet eens direct met ambitie of een bewuste keuze te maken. Het is eerder een noodoplossing. Zijn rol bij Plymouth, waar hij nog een contract tot medio 2011 heeft, lijkt namelijk uitgespeeld. Niet zozeer om technische redenen, maar vooral om wat zich achter de schermen afspeelde op Home Park. Ongewild raakte zijn privéleven steeds meer verstrengeld met dat van zijn leven op de club. De oorzaak daarvan heeft een langere geschiedenis.
Complicaties
Als Seip in de zomer van 2006 SC Heerenveen verruilt voor Plymouth is hij vooral op zoek naar een andere voetbalbenadering, eentje waarin zijn kwaliteiten als verdediger beter tot zijn recht komen. Dat lijkt al snel het geval in The Championship, het tweede Engelse niveau. Ook buiten het veld voelt hij zich thuis in Plymouth, een stad die hem een beetje doet denken aan het studentikoze Groningen. Seip burgert snel in, helemaal als hij tijdens een avond stappen met zijn teamgenoten zijn huidige vrouw Lucy ontmoet. Het toeval wil echter dat zij de dochter van Plymouth-voorzitter Paul Stapleton is. Zo ontstaat er ook al snel een nauwere band tussen voorzitter en speler, die elkaar nu ook buiten de club zien. Aanvankelijk zorgt dat niet voor problemen, totdat Paul Sturrock in Seips tweede seizoen manager wordt. De Nederlander proeft al snel argwaan bij de Schot over de band die hij met Stapleton onderhoudt.
‘Op een zondag ga je wel eens naar je schoonvader toe, daar is niets mis mee. En dan praat je dus ook over het voetbal na een wedstrijd. Door die relatie wist ik misschien net even iets meer dan ik zou moeten weten, zonder dat hij me echte privézaken vertelde.’ Toch levert hun band complicaties op, vooral als Seip merkt dat de manager tegenstrijdige verhalen over teamzaken aan Stapleton vertelt. ‘Sturrock zei bijvoorbeeld tegen het bestuur dat hij ons een fitnessprogramma voor in de zomer had meegegeven. Op een zondag vroeg m’n schoonvader naar dat programma. Niet om te vissen, maar gewoon uit interesse. Dat bleek hij dus niet aan ons te hebben meegegeven. Dat kwam via het bestuur vervolgens weer terug bij Sturrock. En die wist natuurlijk dat ik dat had gezegd.’ Seip vertelt dat diverse ‘kleine leugentjes’ van Sturrock zorgden voor onderling wantrouwen. Regelmatig komen trainer en speler dat jaar samen om de zaken uit te spreken, maar telkens blijft de wrevel tussen het tweetal bestaan.
