Het eerste half jaar van Daley Blind bij Girona is vrij simpel samen te vatten: hij valt op omdat hij een trainer heeft die hem aanspreekt op zijn talent. Hij is een verdediger die is gespecialiseerd in het opzetten van het begin van een aanval. Hij ontvangt de bal van een medespeler en schuift die dan meestal precies op het juiste moment in precies de goede richting. Dat proces luistert nauw en vergt veel denkwerk op het veld.
Blind is een voetballer die je een microfoon zou moeten opspelden en hem hardop moet laten zeggen wat hij ziet. Pas dan zul je erachter komen dat er een intrigerende complexiteit schuilgaat in de ogenschijnlijk simpele dingen die hij doet. Blind kan namelijk niets alleen. Hij is begrensd. Hij is afhankelijk van ploeggenoten die bewegen, moet rekening houden met wat de tegenstander doet en is kwetsbaar door zijn eigen tekortkomingen.