Cherrion Valerius (19) speelde zeven wedstrijden in de Eredivisie voor NAC Breda. Daarin maakte de vleugelspeler veel indruk. Tot hij te kampen kreeg met zwaar blessureleed. Zaterdagavond maakt hij zijn rentree op het hoogste niveau, na een periode waarin niets aan toeval overgelaten werd.
Zeven wedstrijden op het hoogste niveau. Zoveel waren er nodig om de scouts naar het Rat Verlegh Stadion te laten trekken. In Engeland zag men al voorzichtig een Jan Paul van Hecke-route in het verschiet liggen. Tot het noodklok toesloeg. Een onschuldig duel op het trainingsveld. Knak. Knie aan diggelen. Een half jaar volgde, waarin Valerius zichzelf ontdekte als precieuze topsporter.
‘Ik leefde in een droom’, spreekt Valerius over de wittebroodsweken van zijn voetbalcarrière. Winnen van Ajax, minutenlang toegezongen tegen FC Utrecht en onvoorwaardelijk vertrouwen van trainer Carl Hoefkens. ‘Je speelt eindelijk, maakt minuten. En bent ook nog belangrijk. En wat je je hele leven al wilde, spelen in de Eredivisie, is uitgekomen.’
Tot de laatste minuten van een simpele training aanbraken. ‘Nu ik er zo over spreek, beleef ik dat moment weer helemaal. Het deed zoveel pijn. Een flits en ik lag languit op de grond. Ik laat normaal weinig emoties zien, maar ik wist gelijk dat dit niet goed was.’
