.jpg)
Het aankoopbeleid van Chelsea is dit seizoen dusdanig spectaculair, dat het de aandacht van de UEFA heeft getrokken. De clubleiding gebruikt met het uitdelen van (zeer) lange contracten een boekhoudkundig slimmigheidje, maar neemt daarbij ook erg veel risico. Een blik op de financiële situatie van de topclub in voetbalnood.
Chelsea staat momenteel tiende in de Premier League, wisselde van manager in dit seizoen en verloor in de competitie bijna evenveel wedstrijden als dat het won. Een seizoen zonder Europees voetbal (lees: Europese inkomsten) zou een harde klap betekenen voor de Champions League-winnaar van 2021.
En dus werd er onder de nieuwe eigenaar Todd Boehly naar de portemonnee gegrepen. De Amerikaan beschikt over een nogal grote portemonnee. Zijn vermogen wordt geschat op een slordige vijf miljard euro. Dat kan hij niet zomaar volledig in de club steken, ook hij moet zich houden aan de regels van Financial Fair Play. Clubs mogen in boekingsperiodes over drie jaar geen enorme verliezen lijden. Een vuistregel: geef niet meer uit dan dat er binnenkomt. Er mag doorgaans voor dertig miljoen euro verlies geleden worden over een periode van drie jaar, mits een clubeigenaar garant staat voor dit bedrag. Vooral deze winter heeft Chelsea het slim aangepakt als het gaat om de uitgaven. Dat heeft alles met de lange contracten van de nieuwe spelers te maken.
Wat wil de UEFA precies beteugelen?
Chelsea liet de voetbalwereld verbaasd achter door Benoît Badiashile een contract tot medio 2030 voor te schotelen, Mykhailo Mudryk ligt zelfs tot 2031 vast. Met Noni Madueke (2030), Wesley Fofana (2029) en David Datro Fofana (2029) erbij heeft Chelsea inmiddels vijf spelers in de selectie die voor langer dan zes jaar vastliggen.
Volgens het reglement van de FIFA mogen spelers slechts contracten van maximaal vijf jaar tekenen, tenzij het langer mag volgens de wet van het land van de club waar de speler naartoe gaat. In Engeland gelden geen restricties, waardoor Chelsea zich wat dat betreft aan de regels houdt.
De voorgestelde nieuwe regelgeving van de UEFA, onthuld door The Times, legt die contractduur niet aan banden. De regelgeving van de FIFA blijft gelden, maar toch dicht de Europese voetbalbond in de toekomst hoogstwaarschijnlijk de omweg die Chelsea nu gebruikt. De UEFA wil instellen dat transfersommen over maximaal vijf boekjaren uitgesmeerd mogen worden.
Een rekenvoorbeeld: in het geval van Mydruk smeert Chelsea de geschatte transfersom van minimaal zeventig miljoen euro uit over een contract van 8,5 jaar. Dat komt uit op iets meer dan tien miljoen euro per boekjaar. Onder de voorgestelde nieuwe regelgeving van de UEFA had Chelsea de transfersom door vijf boekjaren moeten delen, voor een bedrag van ruim veertien miljoen euro per boekjaar. Als je deze constructies voor meer spelers toepast, is je 'winst' per boekjaar erg groot.