MVV noemde het zelf wellicht de grootste stap die een speler van de club ooit heeft gemaakt. Dailon Livramento (23) zat een jaar geleden nog op de bank in Maastricht en maakte afgelopen de zomer de transfer naar Hellas Verona in de Serie A. Nu is het zijn realiteit om te voetballen tegen clubs als Juventus, Napoli en AS Roma.
Soms kan Livramento zelf nog amper bevatten in wat voor stroomversnelling zijn carrière terecht is gekomen. Een jaar geleden moest hij het doen met een invalbeurtje van achttien minuten op Sportcomplex Zoudenbalch tegen Jong FC Utrecht. ‘Met alle respect, maar dat zijn geen fijne wedstrijden om te spelen’, lacht hij, vanuit Verona. ‘Hier is het gewoon iedere week een topwedstrijd.’ Af en toe kijkt hij op het veld om zich heen en ziet hij spelers als Khvicha Kvaratskhelia, Paulo Dybala en Dusan Vlahovic rondrennen. ‘Het is een droom, maar tegelijkertijd probeer ik mezelf in te prenten dat het ook maar gewoon mensen zijn. Het is prachtig om te kunnen zeggen dat ik nu op hetzelfde niveau speel als zij.’
Dansen
Livramento is inmiddels wel gewend aan het idee dat hij in de Serie A speelt, maar de Rotterdammer heeft niet bepaald een typische route afgelegd. Als kleine jongen begon hij met voetballen, maar stopte hij ook een jaartje omdat hij zich wilde focussen op dansen. ‘Ik groeide op in een muzikale familie’, vertelt hij. ‘Mijn moeder is zangeres en mijn vader is dj geweest.’ Zijn broer Jerzy, die tegenwoordig ook zijn zaakwaarnemer is, heeft van muziek zijn beroep gemaakt. Hij is onder de artiestennaam Jerr onderdeel van de populaire muziekformatie Broederliefde.
'Mijn broer zegt weleens tegen me dat ik daardoor hoogbegaafd in mijn voeten ben'
‘Ik was zelf heel erg fan van Michael Jackson’, zegt Livramanto vanuit Italië. ‘Het dansen ging dusdanig goed, dat ik het voetbal even heb gelaten voor wat het was. Mijn ouders hebben me daar alle ruimte in gegeven, maar al snel begon ik het voetbal weer te missen.’ Hij denkt dat het jaartje dans hem heeft geholpen in zijn ontwikkeling tot de voetballer die hij vandaag de dag is. ‘Mijn broer zegt weleens tegen me dat ik daardoor hoogbegaafd in mijn voeten ben. Ik dacht eerst: Je bent gek! Maar hij stuurde een link door en het blijkt daadwerkelijk een ding te zijn.’
Iedereen zag dat Livramento talent had, maar toch werd hij in zijn jonge jaren nooit opgepikt door een betaaldvoetbalclub. Op zijn zeventiende verruilde hij de amateurs van Sparta voor Excelsior Maassluis en een jaar later belandde hij pas in de jeugdopleiding van NAC Breda. ‘Het was altijd mijn droom om prof te worden, maar ik heb nooit echt die druk op mezelf gelegd dat ik het per se moest halen. Ik zag jongens al op hun zestiende en zeventiende debuteren en daardoor dacht ik weleens: Ga ik het wel redden? Maar ik heb altijd geloofd in waar ik mee bezig was en accepteerde dat mijn pad nou eenmaal anders was.’ Hij denkt even na: ‘Ik zou deze route met niemand ruilen.’
