In Balverliefd aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze week: op bezoek bij de theatervoorstelling 14, met een niet-zingende Johan Cruijff.
De zaal is volgelopen, het doek is opgehaald en de lichten zijn gedimd, wanneer honderden paren ogen een ranke gestalte het toneel zien op glijden. Het is een man, staand op een loopband, wiens voorkomen de zaal bekend zal voorkomen. Het haar dat plat tegen zijn voorhoofd ligt, het trainingspak om zijn lijf. Daaronder de zwarte (zaal)voetbalschoenen die, anders dan die van de tegenspelers om hem heen, níét van Adidas maar van Puma zijn.
Dan, wanneer hij van de loopband afstapt, volgt nog zo’n moment van herkenning, als hij naar voren stapt en zich tot de zaal richt en zegt: ‘Die loopband die hier ligt, die vertrekt dus steeds te vroeg…’ Ze horen het meteen… de gelijkenis van zijn stem. ‘Dus ben ik vandaag te laat opgestapt… en dan kom je dus precies goed uit… dus zo zie je maar, als je op tijd vertrekt, dan is de kans heel groot dat je op tijd aankomt.’
Dan, na een korte stilte. ‘Maar dat is logisch. Toch?’