‘Ciao Dries, vriend.’ Hij zat daar echt, met zíjn Napoli-shirt in zijn handen. En Diego Armando Maradona, voor de doorgaans toch devoot katholieke Napolitaan stiekem groter dan God, lachte in het zelf opgenomen filmpje vol liefde naar hem. ‘Ik ben trots dat jij mijn record gebroken hebt’, zei Pluisje ook nog. Zelfs in zijn wildste fantasieën had Dries Mertens dit niet kunnen bedenken toen hij het eind 2010 twee keer tégen Napoli opnam.
Hoewel de ster van de Belg dus nog veel en veel verder zou rijzen, overtroffen zijn Europese avonturen eind 2010 al zijn stoutste dromen. Met een zeer talentvol FC Utrecht schakelde de Belg Celtic uit, Liverpool werd twee keer op 0-0 gehouden en na een 0-0 in Stadio San Paolo draaide de tweede krachtmeting met Napoli uit op een waar spektakelstuk: 3-3. Met Edinson Cavani én Dries Mertens in de hoofdrol. De aanvaller moest zich echt even in een arm knijpen. Nu riepen duizenden mensen zijn naam in een kolkende Galgenwaard, maar nog niet zo lang daarvoor was hij nog de wanhoop nabij geweest.