In zijn lange carrière won Guus Hiddink tal van prijzen en titels. Zijn meest opzienbarende prestatie was echter de vierde plaats op het WK van 2002 met het tot dan onbeduidende Zuid-Korea. Een reconstructie van een ongekend succes.
Hij kon de rest van zijn leven gratis bier drinken, kreeg een vakantiehuis op het eiland Jeju-do cadeau, mocht zoveel in de businessclass van Korean Air vliegen als hij wilde, kreeg twee eredoctoraten, zag straten en baby’s naar hem vernoemd, terwijl de krant The Korea Herald hartstochtelijk pleitte voor een nieuwe nationale feestdag. Hiddink Day. Of Guus Hiddink wat teweegbracht, die zomer in Zuid-Korea? Wis en waarachtig.
Toch ook maar gewoon opgetrokken uit Achterhoekse klei, groeide de voetbalcoach in korte tijd uit tot het licht, het wezen en het kompas van de Zuid-Koreanen. Natuurlijk, op weg naar de verrassende vierde plaats op het WK van 2002 hadden Hiddink en zijn ploeg behoorlijk de wind mee. Na de gewonnen achtste finale klaagde tegenstander Italië openlijk over omkoping van Byron Moreno, een scheidsrechter uit Ecuador die later werd gearresteerd wegens heroïnesmokkel. Ook in de kwartfinale tegen Spanje nam het arbitrale kwartet discutabele beslissingen in het voordeel van het thuisland. Maar de vreugdevuren in Zuid-Korea, ze bleven maar laaien.