Het idee was uit de jongen opgestegen als een giftige bel uit een poeltje stilstaand water. Het exacte moment kon hij niet meer terugroepen, maar het was ongetwijfeld gebeurd op een moment dat hij bewegingloos op de bank lag en het voetbal in langgerekte golven over zich heen liet komen. Zo lag hij er immers al jaren altijd bij.
Voor mensen die niet wisten waar hij mee bezig was, kwam het misschien wat apathisch over, zoals hij nauwelijks van plaats veranderde en alleen eens per zes uur ging verliggen om zijn doorligplekken te ontzien, maar wie op de hoogte was van het grotere geheel, zag een man met een missie. Een zonderlinge missie, maar toch: een missie. Die missie luidde: al het internationale topvoetbal volgen.
