Door de nederlaag bij FC Volendam is FC Utrecht nu hekkensluiter in de Eredivisie. Uitgerekend de club waar het al jaren over Europees voetbal gaat, kent nu serieuze degradatiestress. Hoe het zover heeft kunnen komen? Een verhaal over een stammenstrijd, verkeerde keuzes én het FC Groningen-virus.
Gifbeker
‘De gifbeker, de wet van Murphy. Noem het maar zoals je wilt.’ Een dag voor het duel met FC Volendam deed Mark van der Maarel een poging de matige seizoenstart van FC Utrecht samen te vatten. Vijftien jaar speelt hij nu al voor FC Utrecht. Hij was erbij toen de club grote successen boekte, hij was erbij toen FC Utrecht in diepe crises belandde. Maar dit heeft de verdediger ook nog nooit meegemaakt. En dan kon hij onmogelijk bevroeden dat Utrecht in het Kras Stadion al na vier minuten met tien man verder zou moeten na een oliedomme actie van Nick Viergever én dat zijn FC Utrecht sinds vrijdagavond de hekkensluiter in de Eredivisie is.
Hoe het zover heeft kunnen komen? De verdediger, goed voor 386 wedstrijden in het eerste elftal, weet dat de problemen veel dieper zitten. ‘Er is veel gebeurd, laten we alleen het laatste jaar pakken. Een jaar met zware tikken.’
Wij beginnen voor het gemak op 4 juni 2023. Het Kasteel ontploft. Sparta Rotterdam plaatst zich na strafschoppen ten koste van FC Utrecht voor de finale van de play-offs om Europees voetbal. Het is tekenend voor het net-niet seizoen van FC Utrecht. Het sprankelt niet, het schittert geen moment. Het eindigt als zevende in de Eredivisie, wordt in de beker uitgeschakeld door de amateurs van Spakenburg en nu gaat het schlemielig onderuit tegen het collectief van Maurice Steijn.