Soms is het heel vervelend om gelijk te krijgen. Ik las zojuist in NRC het bijna surrealistische artikel over de jeugdopleiding van AZ. Voetballertjes werden onder valse voorwendselen meegenomen naar een militair trainingskamp in Duitsland, moesten kippen slachten en werden uitgescholden, gekleineerd en fysiek uitgeput.
In een reactie op het onderzoek zegt hoofd jeugdopleiding Paul Brandenburg dat hij dat van die kippen wel betreurt. Verder is er eigenlijk niet zoveel aan de hand. Dan de dooddoener: vervelend ja, dat sommige mensen zich soms niet helemaal veilig hebben gevoeld.
Ik schreef twintig jaar geleden in Hard Gras en later op deze plek meerdere keren over de tijd dat mijn zoon enkele jaren voor AZ speelde. Een zeer verdrietige tijd, die toen vooral werd gedomineerd door twee sociaal zwakbegaafde AZ-medewerkers: hoofd jeugdopleiding Aloys Wijnker en trainer Dennis Haar. Ik heb het verhaal hier enkele keren verteld, maar werd, met name door AZ-supporters, weggehoond. Het was allemaal verzonnen.
Ouders moesten in struiken urineren want het toilet mocht niet worden gebruikt, Ajax-vaantjes hingen omgekeerd in de prijzenkast en een jongen moest naast de spelersbus zijn verontschuldigingen aanbieden aan het hele team omdat hij had gezegd dat hij het Ajax-stadion zo mooi vond.