Kijk met nieuwe ogen naar oude beelden.
Kijk naar het hooghoudende jongetje in de straten van Betondorp, jaren vijftig.
Kijk naar het kind dat een halve eeuw lang in zwart-wit de bal jongleerde op een manier dat je dacht, wanneer die beelden weer eens werden vertoond, ‘Dat kan ik ook’, en dat er nu, ingekleurd, een heel andere jongen lijkt te verrijzen, met die turquoiseachtige trui en die groene korte broek en die bruinleren schoenen.
Kijk naar de twaalfjarige die, als door een goocheltruc, plots naderbij is getrokken, een echt mens is geworden, in plaats van een plaatje uit een vergelend fotoboek.