De druk op de schouders van Lionel Messi moet immens zijn geweest. Onmenselijk is misschien een beter woord. Zijn landgenoten waren er heilig van overtuigd dat hij de wereldbeker ging ophalen in Qatar. Door het binnenhalen van de Copa América, de zege op EK-winnaar Italië en al die andere overwinningen in aanloop naar het WK was het vertrouwen in een goede afloop groot. In tegenstelling tot de afgelopen WK’s. In 2006, 2010, 2014 en 2018 waren de Argentijnen volgens zichzelf niet zo favoriet als ze nu zijn. Of moet je waren zeggen, na de eerste twee wedstrijden?
Bondscoach Lionel Scaloni heeft een elftal om Lionel Messi heen gebouwd. Hij kan ook niet anders. Hij is de speler die op cruciale momenten het verschil kan maken. Dat was zo in het Maracanã-stadion toen Brazilië in de finale werd verslagen, dat was afgelopen juni zo toen de ploeg indruk maakte op Wembley en dat was ook zo in al die andere duels die Argentinië speelde. Het is kijken naar Messi.
In Qatar is het spel nog niet vloeiend en heeft Argentinië het ritme nog niet gevonden. Insiders zijn daarover niet verbaasd. Vlak voor het toernooi werd Scaloni geconfronteerd met een enorm probleem. De blessure van Giovanni Lo Celso zorgde ervoor dat hij zijn middenveld opnieuw moest inrichten. Mensen die de Argentijnse ploeg de afgelopen jaren niet zo vaak hebben zien spelen, zouden kunnen denken dat Lo Celso toch wel te vervangen moet zijn. Dat is geen middenvelder waarover iedereen wekelijks spreekt.