In Balverliefd aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze keer over de terugkeer van Louis van Gaal bij Telstar.
Dit verhaal is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De meeste dingen die Louis van Gaal meemaakt, heeft hijzelf al lang en breed voorspeld. Maar op een vrijdag-avond in Velsen-Zuid neemt zijn lange trainersloopbaan een wending die ook hijzelf tot voor kort niet voor mogelijk zal hebben gehouden. Hij zit in de dug-out van Telstar, te genieten van Anwar Bensabouh en Glynor Plet. En zelfs van Ronald Koeman jr.
De topcoach wordt geflankeerd door een supporter die normaal bij een autodealer werkt, maar die als loterijwinnaar nu eenmalig als zijn assistent mag fungeren. Deze René van der Spek straalt, Van Gaal zelf ook. In de maand dat hij het Nederlands elftal reanimeerde, gidst hij ook Telstar nog even naar de glorie. Op het scorebord hangt één vismandje, aan de kant van de thuisploeg; de nummer achttien van de Keuken Kampioen Divisie is op weg naar een stunt tegen koploper Jong AZ. Het stadionnetje kraakt van vreugde. Er wordt gehost en gejuicht, gesprongen en gezongen: ‘En we zwaaien met z’n allen naar Van Gaal!’
Op de volle perstribune, uitgebreid met noodtafeltjes, begint één verslaggever spontaan mee te klappen. Zijn naam is Carl Anka, werkzaam voor sportwebsite The Athletic. Hij is speciaal overgekomen uit Manchester. Een paar maanden geleden sijpelde op zijn redactie het bericht binnen dat Louis van Gaal een wedstrijd zou gaan coachen van een clubje uit de spelonken van het Nederlandse voetbal. Anka en zijn collega’s vonden het een grappig gegeven. Een paar weken later werd Van Gaal aangesteld als bondscoach. ‘We gingen ervan uit dat dat gekke klusje daarmee van de baan was’, zegt Anka, die Old Trafford gewend is en nu onder een gammel tafeltje in het BUKO Stadion zit opgevouwen. ‘Drie weken geleden hoorde ik dat Van Gaal het toch ging doen. Ik kon het niet geloven. En heb meteen een ticket geboekt.’
Clubs dromen van een Super League. Dit is de andere kant. Dit is het echte, pure voetbal
Anka pakt zijn telefoon en filmt de feestende meute. ‘Met collega’s probeerde ik dit in een Engelse context te zetten: dit is Alex Ferguson die trainer wordt van Salford City. Voor één wedstrijd, terwijl hij ook nog eens bondscoach is. Het is ondenkbaar, onvergelijkbaar. Clubs dromen van een Super League, de FIFA wil een WK elke twee jaar. Dit is de andere kant. Dit is het echte, pure voetbal.’ Hij stak de Noordzee over en vond hier de voetbalromantiek waarvoor Nederlanders vaak juist de andere kant op gaan. De hoofdpersoon van het sprookje blijft met zijn nette pak in de plastic dug-out zitten. Hij wil de aandacht niet te veel afleiden van Andries Jonker, de eigenlijke hoofdtrainer van Telstar. Dat lukt natuurlijk net zo min als twee dagen eerder.
