Het doek is gevallen voor FC Emmen. Na één seizoen valt de Drentse trots weer weg uit de Eredivisie. De missie van afzwaaiend trainer Dick Lukkien is niet geslaagd, al maakte dat zijn afscheid op De Oude Meerdijk niet minder fraai. ‘Dat vergeet ik nooit meer.’
‘Missie mislukt’, concludeert Dick Lukkien met een zucht. Zo graag had hij zijn tijdperk in Emmen afgesloten met lijfsbehoud. 270 wedstrijden stond hij langs de lijn, verdeeld over zeven jaar. Maar dit laatste seizoen moest het uit de tenen komen bij iedereen in Emmen. ‘Zeker. Ik ben niet zo van de excuses, je hebt me nooit gehoord over blessures, maar dat heeft niet meegezeten. We hebben elke week moeten puzzelen en geprobeerd om het maximale eruit te halen. Uiteindelijk leidt dat nergens toe, dat is wat nu overheerst. Ik ben leeg, moe. Dat voel je nu ineens, alle energie vloeit weg na dat laatste fluitsignaal. Gedurende het seizoen sta je dat nooit toe, maar nu slaat de vermoeidheid toe’, vertelt de trainer.
Zijn tijdperk in Emmen sluit Lukkien af met een degradatie. ‘Dat doet pijn. Heel veel pijn. Omdat ik ook vond dat het de wedstrijd op zijn kop was. Symptomatisch voor dit tweeluik: de bal binnenkant paal van Jeremy Antonisse die eruit vliegt en de bal van hen die binnenkant paal binnenvalt. Het lag dicht bij elkaar. We hebben bijna de hele wedstrijd gedomineerd, maar dan moet je wel je kansen afmaken’, analyseert de afzwaaiende hoofdcoach. Het raakt hem. ‘Ik ben trainer omdat ik mensen wil helpen. In eerste instantie de spelers, en als dat goed gaat, dan voel je dat je ook supporters helpt in hun drang om de club te steunen. Dat is hier gebeurd de afgelopen jaren. Als we ze dan niet iets terug kunnen geven wat ze eigenlijk verdienen, dan doet dat zeer’, legt Lukkien uit. ‘Ik denk dat ik redelijk sensitief ben en ik heb een vrij groot verantwoordelijkheidsgevoel. Dus ik voel de pijn van iedereen hier heel sterk. Daar komt je eigen pijn dan nog bij, waardeloos.’
‘Ik ben leeg, moe. Dat voel je nu ineens, alle energie vloeit weg na dat laatste fluitsignaal’
