De lach is terug bij Nany Landry Dimata (25). Na moeilijke eerste maanden herpakte de spits van NEC zich met vier goals in de laatste zes Eredivisie-wedstrijden. Waar het vertrouwen bij de supporters begint te groeien, is het er bij Dimata altijd geweest. ‘Mensen hoeven het mij niet te vertellen als ik minder goed speel.’
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat.
Het immer kritische NEC-publiek had het oordeel in oktober al klaar, toen Dimata op slechts één doelpunt in Nijmeegse dienst stond. De aanvaller belandde zelfs even op de bank. Wat voor spits had Ted van Leeuwen nu weer binnengehaald? De oud-technisch directeur van NEC repte bij de presentatie van Dimata over ‘een van de beste koppers van La Liga’ en ‘een exponent van een generatie Belgische topspitsen’. Die woorden maakte de van Espanyol gehuurde Belg in zijn eerste maanden niet waar. Hoe anders is dat nu: Dimata scoorde voor de WK-break tegen RKC Waalwijk en was na de winterstop trefzeker tegen Ajax en tweemaal tegen FC Emmen. Daarnaast valt op dat hij met meer energie speelt en ook zonder te scoren nuttig is voor de ploeg, bijvoorbeeld in zijn rol als aanspeelpunt.
De voetbalreis van Dimata is ondanks zijn 25-jarige leeftijd al behoorlijk lang. VfL Wolfsburg telde in 2017 meer dan tien miljoen euro voor hem neer, maar zijn Duitse avontuur mislukte. Een transfer naar Anderlecht deed hem aanvankelijk goed, tot een knieblessure hem parten speelde. Eenmaal hersteld volgde een verhuur en uiteindelijk een transfer naar Espanyol, dat na de promotie naar La Liga in 2021 de lat echter hoger legde en al snel geen plek meer had voor Dimata. De spits viel vorig seizoen wel nog in tegen Barcelona, in een volgepakt Camp Nou. In de zomer werd al snel duidelijk dat de Spaanse club hem liever kwijt dan rijk was. ‘Het punt was dat ik niet zomaar weg wilde naar de eerste de beste club’, vertelt Dimata. ‘Ik wilde goed nadenken over mijn volgende stap, die móést goed zijn. Een club waar ik aan spelen zou toekomen, waar ik mezelf kon laten zien in een team dat voelt als een familie. Toen ik hoorde dat NEC interesse had, heb ik de tijd genomen om mijn huiswerk te doen.’
Jonathan Okita zei direct dat ik naar NEC moest gaan