In zijn wekelijkse column schrijft Frank Heinen over een fenomeen in de voetbalwereld: de cultheld.
Voor het zijn van cultheld bestaan geen criteria. Iedereen roept maar culthelden uit. Nu Voetbal International weer. Een heel themanummer vol. Waar komen ze toch vandaan?
Vroeger waren er helemaal geen culthelden. Ergens in de jaren tachtig moet het begonnen zijn. Vóór die tijd had je goeie voetballers (een paar), redelijke voetballers (veel), helden (een enkeling) en krukken, die tijdelijk mochten meespelen als een van de goeie voetballers in dienst moest, of zich had bezeerd bij het tuinieren. Tegenwoordig heeft iedere club drie, vier culthelden.
Misschien heeft het te maken met de toegenomen kooplust van voetbalclubs, die vanaf midden jaren tachtig elke zomer trots een paar nieuwe spelers aan hun fans presenteerden, zogenaamde aankopen.