De laatste twee duels van Barcelona dacht ik twee keer hetzelfde. Twee keer dacht ik dat Donny van de Beek zich geweldig zou voelen op de plek die nu bedacht is voor Frenkie de Jong. Zowel in het bekerduel met Leganés als in de competitiewedstrijd tegen Levante zag je hem ongemakkelijk manoeuvreren tussen middenveld en aanval.
Bijna iedereen heeft ooit voor de eerste keer moeten inparkeren. Dat gaat onwennig, dat is spelen met het stuur en gevoel krijgen voor het vak waar de auto in moet. De Jong voetbalt nu alsof hij voor het eerst moet inparkeren. Zo mist hij de timing om aan te sluiten bij de spitsen. Tegen Leganés zag je hem aantal keer tegen de rand van het zestienmetergebied met zijn rug naar de goal staan. Ik vind hem op die plek op een vogelverschrikker lijken. In de buurt van het doel van de tegenstander gaat zijn navigatie op zwart. Dan weet hij wel wat hij moet doen, maar niet precies hoe. Tegen Levante was dat al iets minder, maar gebeurde het nog een paar keer dat hij verdwaald in de buurt van Lionel Messi en Antoine Griezmann opdook.