Alleen al om op adem te komen van al het gEKlets is het goed dat er af en toe even anderhalf een bal rolt. Op die momenten sluit ik kort mijn ogen. Wat ik gemist heb, wordt nadien in vijftienvoud nabesproken, waar ik maar kijk of luister.
Het niveau naast het veld ligt hoog. In een aquarium in Baarn zit Marco van Basten geregeld de tijdgeest te tarten. Van Bastens analyses verlopen als volgt: thuis trekt hij een trui of polo in zachte tinten aan – zalmroze, lichtblauw; kleuren uit een woonmagazine. Vervolgens rijdt hij naar Baarn, waar hij naar een tafel wordt geleid. Iemand zet een voetbalwedstrijd aan. En na afloop vertelt Van Basten of hij zich heeft vermaakt of niet.
Spoiler: meestal niet.
