Na het WK voor clubs in Tokio en het WK voor spelers onder twintig jaar in Zuid-Korea was het toernooi om de Confederations Cup de derde grote test voor het systeem met de videoscheidsrechter. Dat heeft goede en minder goede momenten opgeleverd. Leerzaam was het voor ons in elk geval zeker.
Tijdens Duitsland-Kameroen maakte de scheidsrechter een fout door eerst de verkeerde speler rood te geven. Zoiets kan altijd gebeuren. Het is mooi dat we dit nu door tussenkomst van de Video Assistent Referee – VAR in de volksmond – kunnen rechtzetten. Daarbij heeft het nemen van de juiste beslissing prioriteit, ook al kost dat wat tijd. Maar het zou wenselijk zijn als dat geen vier minuten duurt.
Dit voorbeeld geeft de complexiteit van het project aan. De FIFA bestaat uit zes confederaties: Oceanië, Europa, Azië, Afrika, Zuid-Amerika en Noord-Amerika. Je moet alle landen erbij betrekken, taken moeten eerlijk verdeeld worden en iedereen verdient een kans. Dat leidt altijd tot een hoop gepuzzel als het gaat om het aanstellen van scheidsrechters en hun assistenten. Komend seizoen wordt dat onze grootste uitdaging, want er zijn tot dusver nog te weinig landen die zich op het VAR-project konden storten. Gelukkig neemt dat aantal steeds meer toe. De grote voetbal-landen Italië en Frankrijk hebben zich aangemeld. Duitsland gaat er zelfs meteen in de Bundesliga mee werken. Maar voor het gros is het allemaal nieuw.
Gerelateerde artikelen