Ooit was het kiezen van een trainer een voorspelbare exercitie. Clubs kozen vaak voor iemand met ervaring of een indrukwekkend spelersverleden. Zo nu en dan werd buiten de gebaande paden gedacht, maar in de Europese top was dat een zeldzaamheid. Trainers belandden in een eindeloze cyclus van aanstellingen, waarbij hun eerdere banen de weg plaveiden voor nieuwe kansen. Voormalige spelers van een club hadden een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Denk aan Manchester United, dat Ole Gunnar Solskjaer beloonde met een meerjarig contract, puur vanwege zijn status als clubicoon. Of aan AC Milan, dat de afgelopen jaren talloze oud-spelers terughaalde als coaches.
Deze column is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Er zijn clubs die de moed hebben gehad om tegen de stroom in te zwemmen. FSV Mainz 05 is zo’n pioniersclub geweest, met de lancering van Jürgen Klopp en Thomas Tuchel als coaches. In recentere jaren heeft Brighton & Hove Albion zich gevestigd als meester in het scouten van trainers. Als dataclub hebben zij een reputatie opgebouwd voor het ontdekken van onontdekt talent, zowel op spelersgebied als op trainersgebied. Ze negeren de conventionele keuzes en verrasten met aanstellingen zoals Graham Potter, Roberto De Zerbi, en nu Fabian Hürzeler, die vorig seizoen bij Sankt Pauli op het tweede niveau in Duitsland coachte. Hürzeler, nog niet geboren toen de Premier League in 1992 werd opgericht, wordt de jongste trainer ooit op het hoogste Engelse niveau.