Op een vrijdagavond in De Kuip speelde hij Nederland definitief uit een nationale voetbalcrisis. Memphis Depay had negentig minuten lang gedomineerd in duels met onder anderen Raphaël Varane en Presnel Kimpembe. De fysieke kracht die van hem afstraalde, was imponerend geweest. Na een overtreding op Frenkie de Jong volgde in de slotfase de beloning. Memphis mocht een cadeautje uitpakken.
In de vijfde minuut van de blessuretijd legde hij de bal op elf meter neer voor een strafschop. Vlak voor de aanloop nog een keer uitademen, de concentratie, de blik op de bal en dan de executie. Met zijn linkerbeen een stapje naar achteren en vervolgens drie passen vooruit. Doelpunt.
Commentator Jeroen Grueter verwoordde perfect wat in veel huiskamers werd gedacht, gevoeld, gevierd en geschreeuwd. ‘Nederland verslaat Frankrijk met 2-0,’ riep hij opgewonden toen de bal in een boogje tegen het net viel. ‘Want Depay doet het met een panenka. Met een panenka om de wereldkampioen op niet mis te verstane wijze te vernederen.’ In beeld zag je Memphis met zijn vingers draaiend om zijn oren naar de hoekvlag lopen.
Misschien denkt u: wat moet ik met de beschrijving van een doelpunt dat op 16 november gemaakt is. Die gedachte zou ik ook hebben wanneer ik dit stukje zou lezen. Maar het toeval wil dat Memphis op 16 november tijdens die bejubelde avond in De Kuip zijn laatste officiële doelpunt heeft gemaakt.