Van zijn ontslag bij Crystal Palace heeft hij geleerd dat hij op de training geen vrije trappen meer moet nemen. Na zijn Inter-periode stelde hij vast dat het te veel energie kost om de identiteit van een hele club te veranderen én te presteren met het eerste elftal. Zowel in Engeland als in Italië hing rond de aanstelling van Frank de Boer een hoog zendelingsgehalte. Er kwam een vreemdeling binnen die een nieuw spel zou gaan introduceren. De Ajax-school werd erbij gehaald en de verzorgde Nederlandse manier van spelen.
Bij Atlanta United was dat anderhalf jaar geleden niet anders. Het leek wel of De Boer was binnengehaald, omdat hij bij Ajax had gewerkt en niet omdat hij als trainer een aantal capaciteiten met zich meebracht waarmee Atlanta vooruit kon. Er werd zoals dat altijd gaat bij de presentatie van trainers een hoop teksten uit kant-en-klare lades getrokken. Aanvallend voetbal, implementeren van talent, bla, bla, bla. Bij de volgende zin uit een VI-artikel van 14 augustus 2019 schoot ik in de lach: ‘Atlanta wil een stukje Ajax integreren in de voetbalvisie.’ Waarna een hele riedel van De Boer volgde over talentvolle spelers ontwikkelen, presteren en mooie transfersommen.