Feyenoord wankelt als een aangeslagen bokser over de velden. De club wordt buiten de lijnen geleid als een veredelde amateurclub, Jaap Stam ziet de gevolgen binnen de lijnen. Alle hoop is nu gevestigd op een trip naar het Beloofde Land.
Het is augustus. De maand waarin we de eerste contouren zien van de nieuwe elftallen die de clubs op de been weten te brengen. De maand waarin doorgaans de hoop regeert. Iedereen optimistisch is. Nou ja, bijna iedereen. Op het Stadionplein wordt al flink gezeurd. We horen het eerste gemopper al van de man die voor ons loopt. ‘Ik ben er wel klaar mee, dit is mijn laatste seizoenkaart.’ Zijn maat lacht: ‘Dat zeg je elk jaar.’ Het is zondag in Rotterdam-Zuid. In grote drommen lopen de mensen richting het mooiste stadion van Nederland. Feyenoorder ben je niet voor je lol, wist Gerard Cox al en dat is dit seizoen niet anders.
Vandaag komt FC Utrecht op bezoek. De tijden dat je bij Feyenoord thuis een 1 op het totoformulier in kon vullen, zijn alweer even voorbij. De competitiestart leverde twee gelijke spelen in twee wedstrijden op. Thuis tegen Sparta dankzij een treffer in de laatste minuut. Uit tegen Heerenveen dankzij een strafschop. Twee clubs die samen nog niet eens de helft van Feyenoord te besteden hebben. Geen verrassing gezien de chaotische voorbereiding. Ruud Gullit zei eens dat hij niet te benijden was als trainer van Feyenoord. Hoe moet Jaap Stam zich dan wel niet voelen?
Dat het geen gespreid bedje zou worden, wist Jaap Stam natuurlijk ook wel. Maar dit heeft meer weg van een spijkerbed
Dat het geen gespreid bedje zou worden, wist hij natuurlijk ook wel. Maar dit heeft meer weg van een spijkerbed. Feyenoord mag dan in naam, aanhang en stadion een topclub zijn, momenteel is het een mammoettanker die in de Eredivisie ronddrijft zonder bestemming, zonder bemanning op de brug die een koers uit heeft gezet. De grootste amateurclub van Nederland lijkt het wel. Stam heeft geen directie en als hij de telefoon opneemt, kan het zomaar zijn dat een directeur nog snel even vertelt dat hij opstapt of dat hij te horen krijgt dat er een speler is verkocht.
Feyenoord is niet uit de steigers, sterker nog: het staat niet eens in de steigers. Stam is nog druk bezig energiek de steigers op te zetten. Spelers vliegen in en uit alsof het een duiventil is en sterkhouders als Nicolai Jørgensen, Jens Toonstra en – vooruit – Sven van Beek zijn geblesseerd. De aankopen zijn veelal opgeduikeld op de occasionmarkt. Verre van fit en vol krassen. Drie wedstrijden per week valt ze zwaar. Van automatismen is al helemaal geen sprake.