Door van het nietige Zulte Waregem een gerespecteerde club te maken, geldt Francky Dury als een van de beste trainers in België. VI mocht in januari komen lunchen en sprak met de succescoach over zijn visie en werkwijze. Vanwege het Europa League-duel van Zulte Waregem wordt dit gesprek in VI Rebound opnieuw onder de aandacht gebracht.
Natuurlijk wordt er geluncht. We zijn tenslotte in België en Francky Dury is van de gastvrije soort. Spreken over zijn werkwijze en visie op de ontwikkelingen en innovaties van het voetbal? Dan niet in een muffe trainers-kamer, nee, liever een proper restaurant, met drie gangen langs salade poulet, in roomboter gebakken zeetong en een espressootje toe. Het aperitief krijgt de trainer van Zulte Waregem al aangeboden. Overal in het etablissement gaan de handen omhoog: ‘Hé, coach!’
Francky Dury is ereburger van Waregem. Hij maakte van de fusieclub een subtopper die de aanval heeft geopend op de Big Five van België: Anderlecht, Club Brugge, Standard Luik, AA Gent en Racing Genk. Wat zich voltrok in West-Vlaanderen heeft de schijn van een klein wonder. Dury is schrijver en hoofdpersoon in zijn eigen sprookje, dat begon in de Derde Provinciale bij Beveren-Leie en via Ronse, Doornik, Zultse, RCH Gent eindigde bij Zulte Waregem. Daar is Dury – na een kort uitstapje als trainer van AA Gent – teruggekeerd en tekende er een contract voor liefst tien jaar. ‘Gister belde er weer een tussenpersoon die vertelde van de interesse van een grote club. Mij streelt dat best wel, maar ik ben een commitment aangegaan, ik heb hier in Waregem een project en dat is nog niet klaar, hè.’
Overal waar hij werkte, vierde hij successen. Ook nu weer. Zulte Waregem staat met de achtste begroting derde in de Belgische Jupiler League en langzaam nadert zijn bouwwerk letterlijk de voltooiing. Dury spreidt zijn armen, wat er is gebeurd, is groots. ‘Een paar jaar geleden speelden we in de Europa League tegen Ajax. Hier meldde zich een Nederlandse journalist van de Volkskrant. “Prachtig trainingscomplex heeft u”, zei-ie. Ik moest hem vertellen dat het ons stadion was. Maar kijk nu om je heen. We bouwen de hoeken dicht en ons trainingscomplex heeft alle faciliteiten die we nodig hebben.’
U geldt als een van de beste trainers van België.
‘Ho, pas op! Als ze dat over je zeggen, is het mis. Toen we met Zulte Waregem net waren gepromoveerd, wonnen we in de Eerste Klasse onze eerste wedstrijd. Daarna kwam het grote Standard Luik op bezoek. Minuut voor tijd stonden we met 1-0 voor, zes uit zes punten, een stunt! Rond mijn dug-out verzamelden zich de fotografen en die zaten nog niet of het was 1-2. Wijlen Dominique D’Onofrio was coach van Standard. Hij kwam op me af, sloeg een arm om me heen en sprak over Zulte Waregem tijdens de persconferentie als een Une Belle Equipe, de charmeur. Later dat seizoen versloegen we Standard voor de beker in eigen huis. Toen repte Dominique niet over een mooie ploeg. En ik wist: als ze je prijzen, moet je gaan opletten.’
Bescheidenheid siert de Belg, maar toch bouwde u van de grond af een kleine club op tot een ploeg waarmee nu iedereen rekening houdt.
‘Maar er is geen geheim, behalve hard werken. Coach zijn behelst voor mij drie dingen: