‘De situatie is onzeker omdat het lastig te voorspellen is of je spelers kwijtraakt door corona of niet. Maar ik denk dat wij bij de vier, vijf landen horen die echt kans maken op de titel.’ Vahid Halilhodzic, bondscoach van Marokko, begint vol vertrouwen aan de strijd om de Afrika Cup, maar is dat wel terecht? Zo zonder Hakim Ziyech, Younès Belhanda, Amine Harit, Noussair Mazraoui en nog een aantal gerenommeerde internationals.
Gezien de resultaten kan niemand de Franse Bosniër ongelijk geven. Sinds zijn aantreden in augustus 2019 verloren De Leeuwen van de Atlas maar één keer in de reguliere speeltijd. Een wedstrijd om spek en bonen tegen Gabon, twee maanden later. Daarna werden – het toernooi om de Arab Cup waar vooral in Marokko zelf actieve spelers aan bod kwamen meegerekend – zestien overwinningen geboekt en eindigde vier keer een duel in een gelijkspel. Het is waarschijnlijk de belangrijkste reden dat bondsvoorzitter Fouzi Lekjaa bij de clash tussen Ziyech en Halilhodzic de kant van de bondscoach heeft gekozen.
Bovendien sprak de recente geschiedenis niet in het voordeel van de 28 jaar geleden in Dronten geboren Chelsea-speler. Eerder had Ziyech al bonje met Halilhodzic’ voorganger Hervé Renard, die hem negeerde voor de Afrika Cup van 2017. Maar uiteindelijk kwam de Fransman terug op dat besluit, omdat hij na een vroegtijdige uitschakeling tegen het Egypte van Mo Salah besefte dat je doorgaans uitzonderlijke talenten nodig hebt om uitzonderlijke prestaties neer te zetten. Om ver in toernooien te geraken en misschien wel te winnen.
'Halilhodzic moet tegen zichzelf hebben gezegd: Belhanda heeft te veel karakter, hij gaat mijn ballen breken'
Dat Halilhodzic dat ook wel door heeft, bewijzen deze woorden die hij in aanloop naar de strijd in Kameroen sprak: ‘We hebben wel een jonge ploeg, met weinig ervaring. Maar dat gaan we compenseren met onze kwaliteiten, met inzet en de wil die we afgelopen jaar hebben laten zien.’ Kortom: Halilhodzic heeft geen zin om voortdurend een paar eigenzinnige individuen te moeten masseren in de hoop dat ze hem uiteindelijk aan successen zullen helpen. Met het gevaar dat ze wegens vormgebrek of een domme rode kaart toch niet leveren. Een gemiste strafschop van Ziyech leidde uiteindelijk tot de schandelijke uitschakeling tegen Benin tijdens de vorige Afrika Cup. Nee, hij gaat voor het collectief, waaraan Achraf Hakimi zich bijvoorbeeld een stuk gemakkelijker blijkt te onderwerpen.
Naast Ziyech en ook Mazraoui zijn door Halilhodzic’ aanpak dit toernooi nog meer spelers met een bovengemiddelde reputatie buiten de nationale selectie gevallen. Wat zelfs tot een paar ordinaire scheldpartijen heeft geleid. Maar Halilhodzic trotseerde ze graag, als hij daarmee mogelijke onrust buiten de kleedkamerdeur houdt gedurende de race naar de Afrikaanse titel. Marokko is niet zelden de grootste vijand gebleken van Marokko. Zoals Nederland zichzelf ook meerdere malen (denk aan 1990, 2012) de das om heeft gedaan met interne strubbelingen.
Richting aftrap van het openingsduel met Ghana deze maandag hebben we een elftal afwezigen geformeerd van door Halilhodzic opzijgeschoven toppers, maar ook van geblesseerden en spelers die niet voldoen aan de eis van de bondscoach om op een goed niveau genoeg wedstrijden bij hun club te spelen. Het is een elftal dat op papier zomaar een outsider voor het kampioenschap zou zijn.
HET ELFTAL AFWEZIGEN
Gerelateerde artikelen
