Na de sensationele overwinning op AZ (2-3), wacht komende zondag in het Philips Stadion de clash der giganten. Uitgerekend tegen concurrent Ajax kan PSV de 24ste landstitel binnenslepen. Het duel met de Alkmaarders was voor het team van Phillip Cocu dé sleutelwedstrijd in de opmaat naar het derde kampioenschap in vier jaar. Waarom PSV van AZ won na een 2-0 achterstand.
1. De Tactiek
Phillip Cocu schroomt er nooit voor om zijn ploeg aan te passen aan de tegenstander. De coach van PSV doet het geregeld als hij vindt dat het nodig is. Hij deed het dit seizoen bijvoorbeeld met succes tegen FC Utrecht (7-1) toen Derrick Luckassen op het middenveld erbij kwam. Minder gelukkig was die zet tegen Ajax toen PSV door de Amsterdammers werd overklast (3-0). Tegen AZ dat makkelijk voetbalt en aanvallend sterk is, deed Cocu dat op het eerste oog niet.
Gastón Pereiro was de vervanger van de geschorste Steven Bergwijn waardoor PSV gewoon met drie aanvallers speelde. John van den Brom paste zijn basisformatie wel opzichtig aan. Het opstellen van vijf verdedigers ging ten koste van Oussama Idrissi en het geliefde 4-3-3 systeem. In eerste instantie ben je, gezien het wedstrijdbeeld en het scoreverloop, geneigd te denken dat PSV heel veel problemen had met de tactische omzetting van John van den Brom. PSV had het ook zeker 25 minuten heel erg lastig met de fris voetballende Alkmaarders. AZ schoot furieus uit de startblokken, was veel beter dan PSV, de spelers vonden elkaar heel makkelijk en de ploeg van Van den Brom kreeg een paar hele flinke mogelijkheden om op voorsprong te komen. PSV zocht in die fase wanhopig naar een oplossing voor de tactische vondst van AZ. Uiteindelijk bleek Pereiro de sleutel, zoals hij dat eerder in het seizoen tegen FC Utrecht ook was toen hij vanaf rechtsbuiten bij balverlies steeds naar het middenveld kwam om daar te zorgen voor een numeriek evenwicht.