Als enige van zijn topgeneratie is Arjen Robben (33) van de partij bij de cruciale WK-kwalificatieduels met Wit-Rusland en Zweden. De aanvoerder van Oranje moet en zal zijn zevende eindtoernooi bereiken.
Het is een scenario waar Arjen Robben niet te lang bij stil wil staan. Want de vraag over zijn toekomst in Oranje zal onherroepelijk opgeworpen worden, als het Nederlands elftal er komende week niet in slaagt de weg naar het WK open te houden. In het hoofd van Robben is slechts ruimte voor een ander script. Waarin hij afkoerst op zijn zevende eindtoernooi, hoe moeizaam de kwalificatiereeks ook verlopen is. ‘Natuurlijk denk ik soms na over hoelang ik kan doorgaan bij Oranje’, geeft Robben toe. ‘Het speelt door mijn hoofd, ik spreek er thuis over met mijn vrouw. Maar ik ga daar in de buitenwereld geen uitspraken over doen. Ook omdat ik er nog niet uit ben. Op korte termijn ga ik uit van het best mogelijke scenario: dat we ons kwalificeren voor het WK. Daar wil ik bij zijn. Het andere scenario laat ik niet toe in mijn gedachten.’
Het typeert de topsporter die Robben is, nu al zeventien jaar lang. Het hoogst mogelijke niveau is zijn maatstaf, bij club en nationale ploeg, voor minder doet hij het niet. Vandaar dat Robben zich rond de laatste jaarwisseling serieus afvroeg of het nog te combineren viel, de strijd aan beide fronten, op de intense manier die hij van zichzelf eist. In de twee voorgaande kalenderjaren was zijn bijdrage bij het Nederlands elftal, met 166 speelminuten in twintig interlands, minimaal geweest. Die periode met diverse blessures droeg flink bij aan zijn opmerkelijke statistieken in Oranje. Zijn teller staat nu op 94 gespeelde interlands, dat hadden er bijna twee keer zo veel kunnen zijn. Want sinds zijn debuut, op 30 april 2003 in een oefenduel met Portugal (1-1), speelde het Nederlands elftal 184 wedstrijden. Vreemd was het dus niet, dat Robben negen maanden geleden zijn interlandcarrière tegen het licht hield. Lang duurde de twijfel overigens niet. Hij zag perspectief en wilde door. En prompt zette de Groningse vleugelspits in 2017 een serie van vier achtereenvolgende kwalificatiewedstrijden neer.
Na afloop van de laatste interland, in Amsterdam tegen Bulgarije, toonde Robben zich opvallend kritisch. De 3-1 zege was meer dan welkom in de stroperige jacht op een WK-ticket, maar een hogere score zou het verschil in doelsaldo met concurrent Zweden hebben verkleind. Op dat vlak vond de aanvoerder zijn ploeg in de tweede helft te apathisch. Een maand later, zonder de adrenaline van die avond in zijn systeem, komt Robben tot dezelfde conclusie.