De climax op de laatste speeldag van de Tweede Divisie onderstreept de populariteit van het amateurvoetbal. Een zinderende zaterdag op sportpark De Zwaaier in Werkendam met een emotioneel Katwijks kampioenschap als resultaat.
Het was het moment van de ontknoping. Kippenvel drie lagen dik op diverse armen, tranen biggelend over wangen, brokken in vele kelen. De vader van de aan kanker overleden teammanager van Katwijk, Sander Molenaar, reikte de kampioensschaal uit aan aanvoerder Robbert Susan. ‘Mede namens Sander’, zei hij erbij. De shirts met het silhouet van Molenaar – 38 pas toen hij begin april stierf – en de tekst zijn club, zijn leven, onze kampioen kwamen tevoorschijn. Het ultieme eerbetoon was daar. De hoop deze hommage te kunnen brengen, was enorm. De impact die de trieste gebeurtenis had op iedereen die Katwijk een warm hart toedraagt, was zo groot. Woorden waren overbodig, blikken zeiden voldoende. Terwijl Susan tegenover de lokale media zijn gevoelens probeerde te verwoorden, stapte de huidige teammanager (de teruggekeerde vervanger van Sander Molenaar) Karim Hajji op Molenaar senior af. De twee mannen keken elkaar veelbetekenend in de ogen, Hajji hing zijn kampioensmedaille om de nek van Molenaar en een innige omhelzing volgde. ‘Karim had ’m mij beloofd’, vertelde Piet Molenaar. ‘Ik bewaar de medaille voor als de kinderen van Sander groter zijn. Dan krijgen zij ’m als aandenken aan hun vader.’