De transfermarkt heeft veel weg van een loterij zonder spelregels. De ene keer valt de jackpot in Amsterdam met de cheque voor Antony. Dan, zoals deze januarimaand, in Eindhoven. Niemand die goed kan uitleggen waarom Manchester United honderd miljoen heeft betaald voor de Braziliaan. Datzelfde betreft de bijna veertig miljoen die Chelsea op tafel legde voor Noni Madueke. Er is geen rekenmethode voor, geen wetmatigheid of formule. Het spel van vraag en aanbod doet zijn duistere werk tot er een bedrag is waarmee alle partijen akkoord zijn. Erik ten Hag wilde heel graag een rechtsbuiten, het liefst Antony, waarna de transfersom op mysterieuze wijze steeg tot een vergoeding die zo onrealistisch is dat al het denken stopt.
Deze column is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat.
