Tussen de bergen van het skigebied Montafons bereidt Feyenoord zich voor op het seizoen-na-de-titel. Er veranderde net zoveel als dat er bij het oude bleef en dat zorgt voor een aantal vraagtekens. VI volgde de kampioen naar Oostenrijk en zet ze op een rij.
In Schruns is zo weinig te doen dat de meeste spelers van Feyenoord donderdagmiddag besluiten dan maar de Hochjochbahn te nemen richting het Panoramaterras van restaurant De Kapel. Terwijl de lift zich piepend in beweging zet, stijgen ze langzaam op richting de 1900 meter. Er schuilt een mooie symboliek in, want vorig seizoen zat Feyenoord ook in de lift. Een denkbare, weliswaar. Ook toen reikte de gondel tot aan de wolken, met het kampioenschap als tastbaar bewijs, maar geen speler die daarover nog nadenkt, als ze op de houten vlonder met een warme chocomel en apfelstrudel genieten van het fenomenale uitzicht. De voetballers van de kampioen hebben het al snel weer gezien en nemen de eerste lift terug naar het dal, waar ze een aantal van hun ploeggenoten treffen die, toen ze eenmaal omhoog hadden gekeken, besloten om niet eens meer in te stappen. Ook nu weer symboliek: de titel is geweest, voorbij. Trainer Giovanni van Bronckhorst heeft, zoals hij zelf zegt, de speciale uitgaves letterlijk dicht geslagen. En de spelers? Zij staan weer met beide benen op de grond.
Jean-Paul Boëtius was even weg, maar gaat door waarmee hij stopte toen hij in 2015 vertrok: lachen
Wat wel is gebleven bij Feyenoord: de sfeer. Er wordt nogal wat gelachen in het Löwen Hotel in Schruns. Het beste hotel van het dorp, uiteraard, met een prachtige Spa, ruime kamers en perfect eten. Alleen: ook hier geen airco en met temperaturen die in het dal zo de dertig graden aantikken, is het ’s nachts warm. Al is er opnieuw geen speler die klaagt. Er valt ook niet zo veel te zeuren, de omstandigheden om te trainen zijn prima. En ’s avonds vermaken ze zich wel met hun mobiele telefoons, zeker als de nieuwkomers Ridgeciano Haps (AZ) en Jeremiah St. Juste (SC Heerenveen) als een soort van ontgroening een liedje moeten zingen. St. Juste blijkt over een aangename stem te beschikken die zelfs die van Alicia Keys benadert. Maar wat Haps heeft staan te goochelen met teksten van Broederliefde, dat weten de spelers nu nog niet. Maar zo is het ijs tenminste wel snel gebroken en lopen de twee rond alsof ze jaren bij Feyenoord spelen, zoals Sofyan Amrabat zich ook moeiteloos heeft aangepast. Jean-Paul Boëtius had al helemaal geen moeite. Hij was twee jaar even weg, naar FC Basel en een half seizoen Racing Genk, maar eenmaal terug, gaat hij door waarmee hij stopte toen hij in de zomer van 2015 de deur dicht trok: lachen.
Zo op het eerste gezicht lijken er geen problemen bij de kampioen, maar toch beseft Giovanni van Bronckhorst dat hij dan in elk geval nog wel wat vraagtekens heeft weg te werken. De trainer weet nog niet hoe zijn elftal er daadwerkelijk voor staat en dat met over twee weken het duel om de Johan Cruijff Schaal al op het programma. Dan speelt Feyenoord tegen Vitesse, de bekerwinnaar die zich heeft versterkt en wordt pas écht duidelijk of Feyenoord klaar is voor het eerste seizoen na de titel.