In Balverliefd elke week aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze week over Jan Drost, die terugblikt op bijna een halve eeuw als hoffotograaf van PEC Zwolle.
De Nederlandse stadions trekken steeds minder mensen, blijkt uit recente cijfers. Het kan niet liggen aan die ene beroepsgroep waarvan wekelijks meer vertegenwoordigers langs de velden lijken op te duiken. Ook een wedstrijd uit de kelder van de Jupiler League trekt doorgaans een indrukwekkend bataljon fotografen. Als roofdieren zitten ze op de loer achter de reclameborden. Fluorescerende hesjes aan, teletoeters in de hand. Ze sjouwen zich een breuk aan hun lenzen als boomstammen, zijn geregeld genoodzaakt tot potjes vrij worstelen met collega’s voor de beste plekken en krijgen vaak nauwelijks meer dan een onkostenvergoeding betaald. Fotografen klagen er zelden over. Doorgaans zijn ze te druk met klagen over het gebrekkige licht. Wordt er tijdens een belangrijke wedstrijd gescoord, dan loont het de moeite snel even pal naast het veld te kijken. Waar volwassen mannen – vrouwen zijn in het voetbalfotografengilde schaarser dan bij de SGP – over elkaar heen klimmen en rollen voor het mooiste shot van de doelpuntenmaker.