Feyenoord kon zaterdag eindelijk weer eens juichen. De trainer wil nog steeds meedoen om het kampioenschap. Alles begint bij geloven. Maar dat zou dan een wederopstanding van bijbelse proporties zijn.
Was het een zwaluw, die daar vloog in De Groene Kathedraal? Of is de gevallen reus echt opgestaan? Komende zaterdag komt het eerste antwoord op deze vraag. Mannen als Nicolai Jørgensen en Steven Berghuis leken na de 0-2 overwinning op FC Groningen het liefst meteen door te gaan met de volgende wedstrijd en begonnen uit zichzelf direct over het aanstaande treffen met Vitesse. Want wat is er veel goed te maken, als er überhaupt nog wat goed te maken valt.
De zon scheen begin augustus toen Feyenoord de trossen losgooide voor weer een nieuw seizoen. De kampioensvlag wapperde fier en de ploeg won en passant de Johan Cruijff Schaal. Alweer de derde prijs voor trainer Giovanni van Bronckhorst in twee jaar. Met een karrenvracht aan nieuwe bemanningsleden en de wind in de rug stoomde het containerschip de grootste haven van Europa uit. Maar nog voordat ze goed en wel op weg was, kreeg ze al een masterclass van Manchester City te verwerken. Kapitein Van Bronckhorst kon de routekaarten meteen wegleggen, want het trotse Feyenoord-schip leek vanaf dat moment op een hedendaagse Titanic. Met in plaats van pianomuziek als achtergrond de mantra dat het volgende keer beter moest.
Inmiddels staat Feyenoord zevende en is het de slechtste Nederlandse Champions League-deelnemer aller tijden. Dan helpen woorden niet meer. Ergo, dan wordt de positie van de trainer al ter discussie gesteld in de polls. Eerlijk is eerlijk, Rinus Israel was vorig seizoen de eerste die zei dat Feyenoord kampioen zou worden. Nu moet hij lachen om de polls over de trainer. ‘Wat een onzin. Gewoon laten zitten. Ik vond het al belachelijk dat ze destijds Dick Advocaat erbij haalden. Gio heeft ook Jan Wouters naast zich. Hij is kampioen geworden en zit nu effe in de problemen. Ze hebben tikjes gehad in de Champions League. Veel blessures. Geen geluk. Gewoon zijn werk laten doen, dan komt het echt wel goed.’
Milde teksten van de bikkelharde oud-trainer en -verdediger. Een stuk optimistischer dan die van Willem van Hanegem, die niet eens meewilde naar Manchester. ‘Moet ik dan gaan kijken hoe je de neurologie in wordt gespeeld?’