Voor het eerst in negen jaar staat Giovanni van Bronckhorst (44) niet op het veld, als Feyenoord aanstaande maandag begint aan de eerste training. De oud-coach kickt af van een even zware als onvergetelijk tijd. ‘Er zijn trainers die twintig jaar doen over wat ik in vier seizoenen heb meegemaakt.’
Als Feyenoord maandag voor het eerst dit seizoen het veld op stapt, zit u thuis.
‘Da’s wel een apart gevoel, ja. Ik heb hier negen jaar rondgelopen in verschillende functies, van een jaartje als stagiair tot vier seizoenen als hoofdtrainer. Tussendoor was ik assistent van Ronald Koeman en Fred Rutten. Alles bij elkaar een lange periode waarin heel veel veranderde, maar tegelijkertijd heel veel ook niet. Mensen die er waren toen ik nog speelde bij Feyenoord, werkten er ook nog toen ik er trainer was. Direct na mijn beslissing te stoppen, viel het gemis nog wel mee, je was sowieso op vakantie gegaan en zo. Maar ik vermoed dat het anders zal zijn als de trainingen beginnen en de spelers zich melden… Dat is iets wat ik nu niet meer heb. Ik vermoed dat ik het dan wel ga voelen.’
Hebt u op enige manier nog invloed gehad op het komende seizoen?
‘Nee, nee. De planning heeft Jaap Stam al gemaakt, samen met de fysiektrainer Arno Philips en assistent Jean-Paul van Gastel. Ik heb ook bewust de laatste technische overleggen aan me voorbij laten gaan. Voor mij was het belangrijk dat de nieuwe trainer zijn eigen keuzes kon maken, zonder dat ik over zijn schouder meekeek.’
Heeft u Jaap Stam nog wel gesproken?
‘Kort ontmoet op 1908 (trainingscomplex, red.), dat was ergens begin mei. Maar ik sluit niet uit dat we elkaar nog wel een keer zullen spreken.’
Wat is volgens u het perspectief voor de nieuwe trainer?
‘Er is altijd perspectief. Laat ik het zo uitleggen: het verwachtingspatroon is altijd hoog bij Feyenoord, maakt niet uit wat de club als doelstelling uitspreekt. Zo heb ík dat al die jaren tenminste wel gevoeld, als hoofdtrainer én als assistent. Daarbij is het voetbal zo’n veranderlijke wereld. Wat nu even minder is, hoeft morgen niet zo te zijn. Het mooie van deze wereld is dat je uit zelfs soms uitzichtloze situaties, er toch gewoon weer kunt staan. Feyenoord zit nooit in een uitzichtloze situatie. Pas in augustus kun je pas echt een inschatting maken wat de mogelijkheden zijn voor de club, dat is op het moment dat de selectie definitief is ingevuld.’
De situatie is nu: geen geld, zestien goals weg (Robin van Persie) en de statistisch meest waardevolle speler, Steven Berghuis, in de belangstelling van PSV.
‘Je levert goals in, dat is waar. En assists. Daarover kan je klagen, maar het biedt ook kansen: anderen kunnen opstaan. Het is de taak van een trainer, ook altijd de mijne geweest, met de groep die je hebt aan de slag te gaan en daarmee proberen zo goed mogelijk te presteren.’
Feyenoord wil inzetten op de jeugd. Dat klinkt altijd heel mooi, maar hoe realistisch is dat?