‘Als het over voetbal gaat, valt er met mij altijd te praten’, zegt Guus Hiddink (71). En dus ging VI naar Amsterdam om te horen hoe een van de meest succesvolle Nederlandse trainers ooit de voetbalcrisis ervaart. Hiddink is niet zo pessimistisch. Zijn les: leer van het verleden, verander wat nodig is en heb geduld. Maar wel met de nodige drang.
Het interview met Guus Hiddink in zes quotes
- 'Terugkijken is vaak minder interessant dan het lijkt. Daarom ben ik veel meer een man van het hier en nu. Van de toekomst.'
- 'Ik mis realiteitszin in de beschouwingen over het Nederlandse voetbal.'
- 'Volgens de mensen moeten we op zoek gaan naar iets wat we al hadden.'
- 'Je moet trainers selecteren met dat venijn van de top in hun karakter.'
- 'Ons voetbal is altijd gebaseerd geweest op een goede verdedigende organisatie.'
- 'De KNVB kan congressen organiseren en rapporten schrijven wat het wil, maar is geen opleidingsinstituut.'
Als Guus Hiddink niet de meest succesvolle Nederlandse trainer aller tijden is, woont hij van allemaal waarschijnlijk wel het meest op stand. Aan de overkant van zijn statige pand in Amsterdam werpt het sfeervol verlichte Amstel Hotel een mystieke gloed over de gelijknamige rivier, waar canal boats hun laatste rondjes van de dag draaien. In de verte schreeuwen rode neonletters: Carré. ‘Precies daarachter woonde ik eerst’, zegt Hiddink. ‘Op zestig vierkante meter. Dat was knus en gezellig met z’n tweetjes, maar ik blijf een boer uit het oosten, ik moet ruimte hebben. Nou, in dit pand kan ik mijn ei kwijt.’
Hiddink gaat voor, de gang door. Ingelijst aan de muren een succescarrière van dertig jaar in vogelvlucht. PSV, Real Madrid uiteraard, Fenerbahçe, Valencia, veel Zuid-Korea, nog meer Oranje, Australië, Rusland en niet te vergeten FC Anzhi en Chelsea. Wat opvalt: de heer des huizes viert zijn triomfen nooit alleen. Hij is altijd wel samen, met assistent-trainers, bestuursleden, maar toch vooral met spelers. Op elke foto heeft Hiddink wel een arm om een schouder, het beeld van de ultieme people manager voor eeuwig gevangen. Even snel een portret laten schieten (‘geen hobby van me’), een kop koffie en Hiddink gaat zitten in zijn kantoor, dat ook al de afmetingen heeft van een balzaal. Hier weer foto’s, shirtjes, prijzen, eredoctoraten, cadeaus en talloze awards die een loopbaan in het topvoetbal nog verder onderstrepen. Eerst een kleine verontschuldiging. ‘Al die dingen aan de muur zouden kunnen duiden op ijdelheid’, zegt hij. ‘Niks menselijks is mij vreemd, maar dit idee komt van mijn partner. Waarom alles in dozen bewaren als je het ook kunt ophangen? Ze heeft gelijk.’